deel 1: schooljaar 2006 - 2007

En die vakantie was erg zonnig en heet. De hele maand juli bijna was er sprake van een hittegolf. Gelukkig konden we de hitte een tiental dagen ontvluchten door onze reis naar Ierland. Heel aangenaam weer en heel veel gezien. De eerste dagen van augustus waren daarentegen weer extreem nat en kil. Maar wel een goede temperatuur om mee te starten.

 

vrijdag 11 augustus

De laatste vrijdag van de vakantie is op school altijd een opstartdag. Om 9 uur zien we onze collega’s weer terug. Deze keer zaten er bij binnenkomst een aantal als Sara uitgedoste dames aan de koffie. Ja, Ardie werd 50 en werd op deze manier verwelkomd. Op school werd er op deze manier wat aandacht aan besteed en onder het genot van een lekker kopje koffie of thee en onder de welluidende klanken van het verjaardagslied ontving ze een heerlijke eetbare Sarapop.

Tijdens deze opstartdag heb ik al het een en ander kunnen klaarleggen. Ria kon deze dag helaas niet, maar ze was er al een dag eerder geweest, en heeft ook het een en ander gedaan gelukkig.

 

maandag 14 augustus

Ja, toch weer snel is de eerste schooldag aangebroken.

Voor de 37e keer maak ik die nu mee. Hoe is het mogelijk. Ik sta er zelf van te kijken. Verschillende van mijn collega’s zijn nog niet eens zo oud. Afijn, iedere keer is het toch weer spannend zo’n eerste dag. Wat zal dit jaar weer brengen. Dat is altijd verrassend; veel weet je al van te voren, maar altijd gebeuren er toch weer onverwachte dingen. Maar dat maakt het juist zo spannend en het zorgt er voor dat het ook aantrekkelijk blijft.

Als ludiek binnenkomertje gaan we vandaag uitgedost als schoonmakers en voorzien van de nodige schoonmaakattributen de kinderen op de speelplaats verwelkomen. Zo maakt de school een frisse start. Ik doe of ik het ook leuk vind.

Ik ben intussen wel erg benieuwd wat ik vandaag moet gaan doen. Het rooster is nu nog niet eens helemaal ingevuld. Nog enkele maandagen, de woensdagen om de 14 dagen en alle vrijdagmiddagen zijn nog open. Ik wacht maar even af.

Dit geeft me wel mooi de gelegenheid om samen met Ria de groep te verwelkomen. Veel ouders maken even een praatje. Het ziet er allemaal veelbelovend uit. Als eindelijk iedereen binnen is, en de ouders weer zijn vertrokken, gaan we in de vertelkring zitten en vertelt iedereen iets over de vakantie. Voordat de pauze om 10 uur begint hebben we nog net wat tijd om wat zakelijke dingen met de kinderen te bespreken en duidelijke afspraken te maken.

Na de pauze maak ik van de kinderen een foto; die gaan we gebruiken om een verjaardagskalender te maken.

Om 11 uur moet ik naar huis, want ik moet met Bettie naar de kliniek om de hechtingen er uit te laten halen. Ze heeft vorige week een ooglidcorrectie ondergaan. Ook moeten we die middag nog naar de crematie van Wim, een aardige man hier uit onze straat, die na een slopende ziekte toch nog vrij plotseling is overleden.

Het komt dus al met al wel goed uit dat ik vandaag nog geen groep heb.

Morgen is mijn Bapo-dag. Al weer vrij. Ik ben benieuwd wat ik woensdag moet gaan doen.

 

woensdag 16 augustus

Omdat het vandaag niet regent, pak ik lekker de fiets, en ga op weg door de nog wat frisse morgen naar school. Tegelijk met het carillonspel en de slag van 8 uur van de kerktorenklok zet ik mijn fiets bij de ingang van de school neer.

Allereerst begeef ik me naar mijn postbak om te kijken of er iets in ligt. Ja hoor, een handgeschreven briefje van Lies, waarop wat verzoeken om de computers op school na te kijken, eventueel in orde te maken en te zorgen dat er in elke groep 2 apparaten staan. Tevens een brief van het CITO, met informatie over een update van een taaltoets voor kleuters. Daarmee kan ik deze ochtend wel vullen. Dan loop ik Thimo tegen het lijf die mij vraagt of ik ook een uitnodiging voor de bovenschoolse ict-bijeenkomst heb gehad. Hij vraagt of ik ook dit schooljaar deze taak van hem wil overnemen. Ondanks dat de bijeenkomst op mijn vrije dinsdag is, zeg ik toe er heen te zullen gaan. Thimo zegt dat die tijd misschien wel gecompenseerd kan worden. Ik zal wel zien, maar daar heb ik niet al te veel vertrouwen in. Maar het heeft mijn interesse, en ik vind het belangrijk, ook voor de school, dus ik ga er heen. We bespreken wat we op die vergadering als aandachtspunten in kunnen brengen. Harm hoort ons blijkbaar en voegt zich bij ons. Er worden een aantal zaken opgesomd, die dit jaar prioriteiten hebben. Vooral de aanschaf van nieuwe hardware is dit jaar heel belangrijk. De spullen die we hebben zijn al lang aan vervanging toe, maar ja, het geld is een probleem. Een gevolg van wat verkeerde investeringen in de afgelopen jaren vrees ik. We moeten het bestuur maar eens aan het jasje trekken om hier een oplossing voor te vinden. Voordat dit jaar om is hoop ik te kunnen melden dat we mooie nieuwe computers hebben.

Deze morgen besteed ik, samen met Thimo, om alle computers even na te lopen en ook om in elk lokaal op minstens een computer het webadres van de nieuwe bestuursmailbox bij de favorieten te zetten.

Om 12 uur ga ik naar Ria om te bespreken wat ik morgen, ja dan heb ik eindelijk mijn eigen groep 4, allemaal kan doen. En om half 1 hebben we met de andere groep 4 collega’s het wekelijks paralleloverleg. Ik denk dat het met Ardie, Annie en Dorine best wel uit te houden is. Ik heb ze in de 5 jaar dat ik nu op deze school sta, als aardige en hardwerkende collega’s leren kennen. Ria moet nog wat wennen aan deze nieuwe groep, dat is logisch. Het is al weer een hele tijd geleden, dat ze die heeft gehad. En ik heb, voor het vorige schooljaar toen ik wel in 13 verschillende groepen kwam, ook 4 jaar groep 4 gehad. Toen heb ik heel prettig samengewerkt met Annemiek en Pieter en later ook met Dorine.

Rond kwart over 1 fiets ik welgemoed richting huis. Het is inmiddels tamelijk warm geworden.

 

 

donderdag 17 augustus

Vandaag voor het eerst zelf de nieuwe groep. Het begint al meteen met een verjaardag.

Daarna hebben we gezellig gekwebbeld. Ik denk dat het best een leuke groep is. Het zijn 21 kinderen. De overige 10 zijn ’s morgens bij de groep van Ardie.

’s Middags had ik ze alle 31. Lekker laten uitkuren tijdens de gymles. Daarna nog even in de klas. Mijn eigen groep moest nog een bladzijde schrijven; die van Ardie hadden dat al gedaan, en de kinderen mochten gaan kleuren.

Om 4 uur hebben we de eerste bouwvergadering. Een extra welkom voor Steffie en ook voor mij. Na een jaar bovenbouw kom ik weer terug bij de onderbouwvergadering. Steffie trakteerde op stroopwafels. Ze had een appartement toegewezen gekregen. Ze was blij dat ik haar had gewezen op dit nieuwbouwproject hier in het dorp.

Zoals gewoonlijk besteden we erg veel tijd en aandacht aan de kleutergroepen. In de rondvraag breng ik de warmte in de klaslokalen ter sprake. Misschien kunnen de bovenramen weer eens afgeschermd worden. Ook vraag ik of er enkele mensen beschikbaar zijn om in de MR te komen. Er zijn 2 collega’s die er over willen nadenken. Dat is heel positief. Ik vergeet nog om de krappe ruimte in de teamkamer aan de orde te brengen. Daar kun je niet eens met zijn allen fatsoenlijk aan een tafel zitten. De volgende keer maar. Om kwart over 5 rijd ik naar huis.

 

vrijdag 18 augustus

Alleen ‘s morgens hebben de kinderen van de onderbouw (groep 1 t/m 4) nu les. Ze hebben elke vrijdagmiddag vrij. Wel leuk voor ze. Tijdens de middagpauze is het erg rustig in de teamkamer. Een aparte ervaring. Plaats genoeg nu, dat wel.

Na de middag heb ik computertaken. Ik ga de leerlingen in de diverse onderwijsprogramma’s naar hun nieuwe groep overplaatsen. Ad heeft de open plekken in mijn rooster inmiddels ingevuld. Alle nog niet ingevulde maandagen, woensdagen en vrijdagmiddagen zijn nu bekend. Enkele vrijdagmiddagen heb ik ook nog vrij. Ik had nog niet alle uren van mijn Bapo gehad blijkbaar. Er zijn diverse taken, zoals ict, invalwerk tijdens functioneringsgesprekken bijvoorbeeld, avi-toetsen afnemen, en zo nog wat ander werk te doen. Erg afwisselend.

Rond 4 uur een glaasje gepakt. Toevallig alleen maar mannen in de teamkamer. Harm, Co, Pieter en ik. Erg gezellig wel, ook al drinken we geen bier. Jannie komt af en toe binnen en heeft zo te zien nogal veel werk te doen. Ze voelt zich ook niet geroepen om er bij te komen zitten. Om kwart over 5 rijd ik naar huis. Tijd voor de wekelijkse boodschappen met Bettie en daarna gaan we met enkele familieleden gezellig eten in de stad.

Deze eerste week is werkelijk voorbij gevlogen!

 

maandag 21 augustus

Vandaag heb ik weer ict-tijd. Kan ik mooi verder gaan met leerlingen over zetten in de diverse computerprogramma’s. Tevens staat er nog een printer die het niet meer doet. En het MT-team heeft die wel erg dringend nodig, hoor ik.

Terwijl ik op de computer in de teamkamer werk, vraagt Bart of ik de opstelling van de tafels zo wel goed vind. Alsof hij mijn gedachten kan lezen. Ik zeg dat deze opstelling niet erg praktisch is, en dat met een andere opstelling er veel meer mensen kunnen zitten. Meteen begint hij alles weer te verplaatsen. Tijdens de 1e pauze kijken sommigen een beetje vreemd tegen deze andere opstelling aan, maar er wordt verder niets over gezegd.

Nou, dit probleem is even snel opgelost. Ging alles maar zo rap.

 

dinsdag 22 augustus

Vandaag heb ik vrij. Mijn wekelijkse Bapodag. Ik lees rustig de krant en wat andere achterstallige lectuur. Dan bel ik de belastingdienst op; ik moet nog wat regelen voor het Mozartconcert van ons koor, in het najaar. De penningmeester van de stichting die het organiseert doet een beetje moeilijk. Dus wil ik even navragen of dat echt zo moet. En het blijkt volgens de belastingdienst dat het ook heel wat eenvoudiger kan, zoals ik al dacht. Meteen maar een mailtje sturen om dit mee te delen.

Verder heb ik nog wat gewerkt aan het cijferprogramma LA, waarvan ik de licentie voor dit schooljaar weer heb verlengd. Altijd makkelijk om de punten van de kinderen op de computer bij te houden, en de rapportpunten uit te kunnen rekenen.

Ook Thimo nog even gemaild met de oplossing van enkele computerproblemen, die Frits voor mij heeft opgelost. Thimo mailde snel terug dat hij er niet aan toegekomen is. Morgen heeft hij er misschien tijd voor. Ik heb dan mijn tweewekelijkse werkdag in mijn groep 4.

 

woensdag 23 augustus

Na veel dagen met regen is het eindelijk weer een mooie zonnige dag, dus kan ik op de fiets naar school.

Meteen toen ik op school was met Thimo overlegd wat hij nog aan de computerprogramma’s moest doen. Enkele groepen en leerlingen moesten nog overgezet worden. Op de nieuwste teaminfo, die ik gisteravond nog even via de mail binnen haalde, stond iets over de nieuwe regelgeving omtrent het kopiëren op school. Dat las ik toen en nam het voor kennisgeving aan. Maar toen ik vanmorgen naar school fietste, wond ik me daarover steeds meer op. We mogen niet meer zelf kopiëren, maar moeten alles via Bart laten lopen. En dan met een werkbriefje aangeven wat en hoeveel enz. Het komt me erg kinderachtig over. Vaak moet je tussendoor wat kopietjes maken, en dat doe je dan snel even. Maar dat mag dus niet meer. Er komt ook een nieuwe kleurenprinter, ja echt! Maar om daar gebruik van te mogen maken, moeten we eerst toestemming vragen aan het MT-team. Ja, je houdt het niet voor mogelijk. We zakken af naar het niveau groep 1 lijkt me. Ik vroeg aan Harm of dat als een grap was bedoeld, maar hij zei serieus dat  het echt geen grap was. Daarop zei ik dat ik het een niet zo verstandig besluit vond, waarop hij antwoordde dat wij veel te duur zijn om te gaan staan kopiëren. Daar is de conciërge voor. Ik wilde nog wat meer aan hem vragen, maar hij meldde wat kribbig dat hij nu geen zin had in een discussie en weg was hij, met een stapeltje papieren in zijn hand. Ongetwijfeld op weg naar iets heel belangrijks. Ook Lies, die ik vervolgens in de teamkamer zag zitten, vroeg ik om het waarom van deze beslissing. Ze probeerde aan te geven dat het een en ander gestroomlijnd moest worden, dat het veel te veel geld kostte allemaal en dat het ook was om de conciërge te ontlasten. Volgens mij krijgt die op deze manier alleen nog veel meer werk. We zullen zien. Volgens mij wordt het een en ander binnen een week weer teruggedraaid. Er zal best wel meer tegen gesputterd worden. We zijn immers geen kleine kinderen, die hun verantwoordelijkheid niet zouden kennen. En zo voel ik me nu wel een beetje.

 

donderdag 24 augustus

Tussen de middag, terwijl we zaten te lunchen, kwam Steffie met een blaadje binnen lopen en vroeg aan Harm of ze het zelf mocht kopiëren, want Bart was er nog niet. Harm vroeg wat ze er zelf van dacht of dit mocht. Het bleef even stil. Ik had de neiging om er iets van te zeggen, maar hield wijselijk mijn mond. Eindelijk zei Harm, dat ze maar even op Bart moest wachten; die kon het dan doen. Ik vertelde maar niet dat ik even daarvoor gewoon zelf een paar kopietjes had gemaakt. Hoezo Bart ontlasten? Dit kost hem alleen maar meer werk. Alles wat wij zelf in de middagpauze doen, hoeft hij toch niet meer te doen? Maar ik zal het wel niet goed begrijpen.

De tafels stonden trouwens weer eens in een grote groep opgesteld. Toen ik Bart even later aankeek, keek hij mij stilzwijgend, maar alleszeggend, aan.

Het blijft een school met verrassingen.

 

maandag 28 augustus

Vandaag voor het eerst in groep 8 van Jannie. Ik vind het best wel spannend. Hoe zullen deze kinderen zijn? Voor de school begint heb ik surveillancebeurt, samen met Ad. Omdat het even later stevig begint te regenen, mogen de kinderen al eerder naar binnen gaan.

Dan gaat de tweede zoemer. Iedereen is nu binnen. We gaan in de kring zitten en elk kind mag wat vertellen. Omdat het kermis is, wordt daar natuurlijk veel over verteld. Veel jongens hebben een speelgoedpistool gewonnen en vertellen daar over.

Als iedereen zijn zegje gedaan heeft, vragen ze ook wat ik in het weekend gedaan heb. Ik vertel dat ik ook in het dorp ben geweest, maar dan voor een paar verjaardagen.

Ik geef de kinderen een compliment dat ze zo goed naar elkaar hebben geluisterd en dan gaat iedereen weer op zijn eigen plaats zitten en begin ik met de spellingles. Uitleg over het bijvoeglijk gebruik van het voltooid deelwoord. En over sterke en zwakke werkwoorden, en stoffelijke bijvoeglijke naamwoorden. Het lijkt me dat de meeste kinderen het wel snappen. Deze les hebben ze nog volop aandacht.

Maar naarmate de ochtend vordert, worden ze toch wel wat rumoeriger, en ik moet steeds langer wachten voordat het echt stil is. Jannie vertelde me al dat dit soms een erg drukke groep is en dan vooral op maandag. Ik tref het dus dat ik ze alleen op de maandagen heb…

De geplande lessen worden allemaal afgewerkt en ik moet zeggen: de kinderen doen aardig hun best. Alleen de overgangen tussen de lessen verlopen erg rumoerig. Maar ja, zoals het elke dag gebeurt, wordt het ook nu weer half 4. Nog even op de speelplaats controleren of er niemand fietst en daarna naar Ria, om wat dingen over groep 4 te bespreken. We moeten nog van alles regelen. Maandag is de dag dat we allebei op school zijn en dus tijd hebben om samen het een en ander te bespreken. Woensdag zijn we maar om de 14 dagen allebei op school, dus dan lukt het niet altijd.

Ik heb ook nog even een mailtje naar Berdien gestuurd, met een felicitatie vanwege haar 50e verjaardag morgen, want dan ben ik niet op school. Ja, ze ziet Sara, wie had dat gedacht.

Om 5 uur ga ik dan eindelijk snel naar huis; vanavond moet ik al om kwart over 7 klaar staan voor de koorrepetitie.

 

dinsdag 29 augustus

Ondanks dat het vandaag mijn vrije dag is, ga ik toch naar een bijeenkomst van ict-ers. Deze dag is georganiseerd door het schoolbestuur, en nog wel in een theater in de stad. We beginnen met een heerlijke lunch. Daarna volgt er een kennismakingsrondje. Ik vind het wel belangrijk om eens met de andere ict-ers van de nieuwe scholen onder dit bestuur kennis te maken. Het zijn er zo’n 25. Er worden belangrijke zaken besproken. Vooral wat we van het bestuur hopen te verwachten op ict gebied. Het blijkt dat iedereen het belangrijk vindt dat het bestuur zorgt voor goede facilitering, zowel op financieel als op formatief gebied. Men hoopt op een duidelijke taakomschrijving, waarin ieders bevoegdheden en verantwoordelijkheden worden  afgebakend, en dat alle scholen voor wat betreft de tijd, die er in ict gestoken moet worden, dezelfde normen gaan hanteren. Verder is een aandachtspunt hoe de afzonderlijke scholen hun apparatuur up-to-date kunnen houden. Er dienen ook voldoende financiële middelen beschikbaar te worden gesteld voor vervanging van oude apparatuur. Dat is nu, in ieder geval op mijn school, niet mogelijk. En toch wordt dit een belangrijke zaak dit schooljaar.

Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan lopen.                    

 

woensdag 30 augustus

Gisteravond belde Lies mij op om te zeggen dat ze vandaag een leuk klusje voor me had. Dorine was nog steeds ziek, en zij zou eigenlijk de adv van Pieter in groep 7 doen. Dat ‘mocht’ ik nu dus gaan doen. Ik zei dat ik van een leuk klusje een andere voorstelling had, maar zou het natuurlijk wel doen. Pieter zou alles klaar hebben gelegd.

Wat extra vroeger naar school gegaan om me voor te bereiden. Alles stond inderdaad duidelijk op papier en ik moet zeggen, de kinderen hebben zich voorbeeldig gedragen. Ik ken de meeste dan ook wel, nog vanuit groep 4 en dat vond ik toen een leuke groep. En dat is het nu ook nog. Ik heb ze complimenten gegeven, omdat ze zo goed hun best hadden gedaan.

’s Morgens bij de thee ook nog Harold gezien, een van de me-ers. Die mogen op de scholen van dit bestuur als ‘mobiele eenheid’ invalwerk doen als er iemand plotseling uitvalt. Mij hebben ze dat ook al ooit gevraagd, maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Het levert aan de ene kant minder werk op, maar anderzijds vind ik dat het meer nadelen dan voordelen heeft. Ik hou er niet zo van om ’s morgens gebeld te worden en dan pas te horen te krijgen dat ik naar die en die school in dit of dat dorp, of naar welke uithoek dan ook van het werkgebied te mogen gaan. Ik bereid me liever goed voor en weet graag van te voren waar ik aan toe ben. Maar zo heeft ieder zijn eigen overwegingen om dit werk al dan niet te gaan doen. Ik zeg niet dat ik dat nooit zou willen. We zien wel hoelang ik dit ‘normale’ werk nog vol kan houden.

 

donderdag 31 augustus

Vandaag na school de eerste plenaire vergadering van dit jaar. Veel zaken werden besproken en het ging redelijk vlot, en er werden zakelijke besluiten genomen. Maar tijdens de rondvraag kwam men terug op de perikelen omtrent het kopiëren. En toen sloeg de vlam in de pan. Harm wilde er inhoudelijk niet op in gaan en kapte de zaak af. Dat viel bij velen niet echt in goede aarde en er ontstond hevig rumoer. De teamfoto, die vandaag door Steffie gemaakt zou worden, werd zelfs niet genomen. En zo eindigde deze, overigens goed verlopen teamvergadering, een beetje met een kater.  

vrijdag 1 september

Alleen voor de middag moet ik naar school, in mijn eigen groep 4. Het ging leuk allemaal.

Om 12 uur even informeren bij Wies, wat ik maandag in haar groep kan doen, want dan heeft ze adv. Na dit overleg ga ik het weekend tegemoet.

Omdat ik ’s middags toch nog steeds aan het tumult aan het einde van de teamvergadering moet terugdenken, heb ik besloten om Harm een mailtje te sturen, met mijn ideeën over wat zich heeft afgespeeld.

Deze brief volgt hier onder:

 

Beste Harm,

 

Ofschoon het niet mijn gewoonte is, om op deze manier te reageren op een vergadering en de daarin genomen besluiten, wil ik nu toch het een en ander kwijt.

 

In een bijeenkomst, waarin ik drie collega’s heb zien huilen, en waar emoties los kwamen die getuigen van intense betrokkenheid met deze school en de daar werkenden, kun je niet zo maar luchtigjes aan deze uitingen voorbijgaan. Dit vraagt volgens mij toch wel de nodige aandacht en het is daarom dat ik me ook geroepen voel om, als nestor van deze club, hier even op te reageren.

Ik geef je de volgende punten ter overweging:

 

- Je moet er voor waken, de goodwill, die je al hebt gekregen, niet op een slag weer te verliezen. En dan doel ik o.a. op de ontstane toestand omtrent het kopiëren. Ook ik vind de beslissing dat we niet meer mogen kopiëren niet erg gelukkig om niet te zeggen dat ik hem ronduit belachelijk vind. En ik zal je ook zeggen waarom jouw argumenten in mijn ogen niet deugen: 1) Je zegt dat we te duur zijn om dit werk te doen. Op zich is dat natuurlijk correct als we dit werk onder ‘de baas zijn tijd’ zouden doen, maar wat we voor of na school, of  tussen de middag, aan kopieën draaien voor gebruik in onze eigen groep, is geheel gratis; die uren tellen we niet. Evenmin worden overigens de uren geteld die we besteden aan bijv. het inruimen van de vaatwasser, of de jaarlijkse en andere schoonmaakwerkzaamheden. 2) Er gaat vaak iets stuk. Dit insinueert dat we als ondeskundigen aan het apparaat staan te klungelen. Soms zal dat inderdaad wel eens voor komen. Maar daar staat tegenover dat apparatuur van deze tijd zeer bestendig is tegen ‘ondeskundig’ gebruik. Een storing wordt soms zelfs al van te voren gemeld en er wordt meestal ook aangegeven wat de oplossing is, dus dat kan eigenlijk geen probleem zijn. Zelfs als alleen Bart het apparaat bedient, is de kans op storing ook niet uitgesloten; zie afgelopen vrijdagmiddag…  3) De conciërge ontlasten: op deze manier wordt Bart in mijn ogen niet ontlast, maar krijgt hij alleen maar meer werk. Wat een ander immers doet, hoeft hij niet meer te doen. En in de tijd dat je een werkbon uit moet schrijven, heb je die paar kopieën al lang en breed gemaakt. Ik ben het er volledig mee eens dat, indien het aantal groot is, je het dan het beste door Bart kunt laten doen. Dat kun je heel goed van te voren plannen, maar over die enkele tussendoorkopietjes moet niet moeilijk gedaan worden. 4) Als zelfs collega’s, die willen kopiëren, als kleine kinderen worden weggestuurd, zijn we zeer onvriendelijk en onprofessioneel bezig! 5) Er worden, zo te horen, toch weer uitzonderingen gemaakt. Dit maakt de zaak alleen nog maar complexer en minder transparant, om dat woord ook maar eens te gebruiken, en zorgt voor extra scheve gezichten. 6) Hoe ga je het een en ander handhaven, als men de euvele moed heeft om toch zelf te kopiëren? Dit lijkt me erg tijdrovend en welhaast ondoenlijk. En kunnen we ons niet beter bezig houden met zaken, die wel echt belangrijk zijn?

Ik pleit er dan ook voor om het grote werk door Bart te laten doen, volgens de omschreven procedure, maar de kopietjes die we zelf in onze eigen tijd willen en kunnen maken, door onszelf te laten doen. Dit moet geen enkel probleem zijn en het zal tevens de rust in de school ten goede komen. En wat is er belangrijker dan dat?

- Een andere zaak, die wrevel wekt en waar het voorgaande een regelrecht uitvloeisel van is, is de volgende: Personeel van deze school is over het algemeen nogal zegvrij en wil graag, gevraagd of ongevraagd, zijn mening over alles en nog wat ventileren. Of je het hier wel of niet mee eens bent, en hoe je hier verder ook over denkt, is in feite niet echt relevant, maar het is een gegeven.

Als iemand, die geïnteresseerd en vaak geamuseerd, maar soms een beetje geërgerd, dit fenomeen vanaf de zijlijn gadeslaat en analyseert, vind ik dat daar ook gelegenheid voor moet zijn. Alles moet vanzelfsprekend wel altijd binnen de proporties van het betamelijke blijven. Maar ook op een officiële bijeenkomst, zoals een teamvergadering, wil men serieus genomen en gehoord worden. Ook al is de rondvraag daar misschien niet voor bedoeld, toch is het vaak de meest voor de hand liggende mogelijkheid voor hen, en moet je de mensen de gelegenheid geven hun zegje te doen. De rondvraag schijnt daarvoor toch een bepaalde uitlaatklep te zijn en is daarom vaak veel te kort. Als een vraag of opmerking dan zonder meer afgekapt wordt, strijkt dat veel mensen tegen de haren en bereik je het tegenovergestelde van wat je eigenlijk wilt bereiken. Niet verstandig dus. 

 

- Deze school schijnt een eenheid te zijn, die gemoedelijk en tolerant naar buiten treedt, maar bij het minste of geringste kan de brandende lont in het kruitvat slaan en zijn de emotionele uitingen niet van de lucht. Massaal sluiten de gelederen zich dan en het is een knap iemand die daar nog doorheen breekt. Benader de zaken dus subtiel, laat ieder in zijn waarde en geef lankmoedig ruimte aan ieders inbreng, hoe onbelangrijk of zinloos het misschien in jouw ogen ook overkomt. Dan zul je merken dat je kunt bereiken wat je wilt bereiken.

 

- Ook al ben je al aardig gegroeid in je rol als directeur van deze school, ik hoop dat je ook open blijft staan voor de dagelijkse realiteit van de werkvloer en oog en oor hebt voor de behoeften van de hier ijverig werkenden. Ik bedoel daarmee dat je, wat je overigens ook tijdens de plenaire vergadering in weliswaar andere bewoordingen opmerkte, niet te veel vanuit een overview de zaken moet aansturen, maar meer van onder af moet proberen richting te geven, luisterend naar de signalen die, al of niet verborgen, worden uitgezonden. Doe daar je voordeel mee en neem ze mee in je besluitvorming.

 

Harm, het bovenstaande is geschreven met als uitgangspunt de intentie, niet om te bekritiseren, maar om te stimuleren en een handreiking te willen geven in je moeilijke maar toch ook mooie taak om deze school te leiden en naar een nog hoger plan te tillen.

Ik heb er best wel lang over nagedacht om je dit te zeggen. Een paar dagen heb ik het laten rijpen en ik heb toch gemeend om je dit te moeten mededelen. Het belang van de ze school staat ook bij mij voorop, en ik heb je een paar eyeopeners willen verschaffen die je, naar ik hoop, helpen een meer heldere kijk op deze school te krijgen. Het is zeker geen kritiek op je functioneren en, als je het wel zo zou opvatten, dan is het geschreven met de intentie van positieve kritiek. Samen staan we voor dezelfde taak en samen met alle collega’s kunnen we die ook verwezenlijken.

Indien je daar prijs op stelt wil ik ook graag het een en ander met je mondeling bespreken. Omdat het vaak moeilijk is je op een rustig moment te spreken, heb ik in eerste instantie echter gekozen voor dit medium.

 

Veel succes met je verdere werk, nu en in de toekomst.

 

Met vriendelijke groeten,

 

Arend

 

zaterdag 2 september

Vandaag heb ik de mail verzonden en ben benieuwd of Harm er op zal reageren. Het liefste heb ik dat het kopieerverbod wordt opgeheven. Ik wacht maar eens af.

Ik ontvang wel een mail van Wies, voor maandag:

 

hoi Arend,

 zou jij morgen de handdoeken, die over de kleiwerken liggen achter in de klas, opnieuw nat willen maken en weer op de kleiwerken leggen? zo drogen de werkstukken niet op en kunnen de kinders er nog een keer aan werken.

alvast bedankt!

groetjes

wies

 

maandag 4 september

Vandaag heb ik dan voor het eerst groep 6 van Wies. Het is meteen al wat heftig, want we beginnen met een gymles. En daarin moeten we eerst de zaalspullen klaarzetten voor alle lessen van deze dag. Dat is voor mij de eerste keer, maar de kinderen hebben het gelukkig al een paar keer gedaan. De les duurt vandaag wat korter, want om half 10 is er een openingsviering in de aula. En dan moeten we terug zijn. Nou, dat lukt allemaal aardig.

De rest van de dag verloopt heel leuk, het zijn aardige kinderen, alleen duurt het soms wat lang voordat iedereen stil is en luistert.

Harm zegt niets over de brief die ik hem heb gestuurd. Hij zal hem toch wel ontvangen hebben?

Om half 4 samen met Ria wat dingen geregeld voor onze groep 4. Er is nog van alles te doen zo aan het begin van het schooljaar. We maken groepjes voor het niveaulezen, dat we op dinsdag en donderdag gaan doen. Ook bespreken we wat we op de informatieavond allemaal willen gaan vertellen en zullen laten zien.

 

dinsdag 5 september

Vandaag weer mijn Bapo-dag.

Vanavond is ook de eerste MR-vergadering van dit schooljaar. Ja, daar zit ik ook bij. Het is een manier om ook wat te zeggen te hebben, en dat is soms wel fijn.

Tijdens deze vergadering wordt mij gevraagd om voorzitter te worden. Dat overvalt me wel een beetje en ik wil daar even over nadenken. Maar als ik merk dat ze het allemaal graag willen, zeg ik toch maar ja. Het lijkt me eerlijk gezegd ook wel leuk om dit een jaartje of zo te mogen doen. Daarna is er ongetwijfeld wel iemand, die het over wil nemen. De overige taken worden ook redelijk snel verdeeld en de lange agenda wordt verder, onder leiding van Marijke, vlot afgewerkt.

Thuis gekomen pakken we er samen een borrel op.

 

woensdag 6 september

’s Morgens op school aangekomen krijg ik van velen felicitaties. Dat voelt toch wel goed.

’s Middags zie ik in mijn mailbox dat Harm mijn brief  ‘in goede orde heeft ontvangen en kennis heeft genomen van mijn standpunten’.

 

vrijdag 8 september

Vanmiddag had ik taaktijd. Ik kreeg van Ad het verzoek om de laptops ‘even’ na te kijken.

Nou, ze starten moeizaam of niet op. Wat blijkt, de stroomvoorziening is niet meer al te best. Veel adapters werken niet meer, of hebben losse contacten. Van de 13 aanwezige doen het er nog 9. Zoveel laptops kunnen er nog in de klas gebruikt worden. Ja, het wordt hoog tijd dat we het hele zootje eens gaan vervangen, net als de overige computers trouwens.

 

dinsdag 12 september

Vanavond is het informatieavond. Toch altijd een avond waar je een beetje tegen op ziet. Het is anders, of je een groep ouders toe spreekt of een groep kinderen. Ria en ik hebben afgesproken wat we om beurten wat zullen vertellen.

Tegen 8 uur druppelen de ouders, ook veel vaders gelukkig, de zeer warme school binnen. Ik maak kennis met de ouders die ik nog niet ontmoet heb.

Iedereen is best wel belangstellend en luistert aandachtig, en er zijn ook wel de nodige vragen. Na afloop van ons praatje nog even met alle ouders van de drie groepen 4 in de aula koffie gedronken. Dorine vertelde over de verdeling van de groepen in de ochtend, en hoe het in de middag gaat. De vragen konden we beurtelings beantwoorden. We hebben het gevoel dat het een zinvolle bijeenkomst was geweest. Toen ging Ria gauw naar huis, want haar moeder was jarig. Dorine, Annie, Ardie en ik gingen nog even buiten zitten. Op de speelplaats was het nu heerlijk aangenaam toeven en we hebben nog lekker wat nagebuurt.

Het gesprek kwam al gauw op de dingen die ons dwarszaten. Zo kwam weer eens het kopiëren aan de orde en de sfeer, die de laatste tijd niet zo goed meer is. Vooral het gebrek aan tijd om serieus over veel dingen te kunnen praten, baarde ons zorgen. Er ontstaat dan een sfeer van achterdocht en wantrouwen in de leiding. Vooral het MT werd heftig gehekeld en dan speciaal de rol die Ad daarin speelt. Dit leidt tot nogal wat onvrede en frustraties. Annie en Dorine vertellen dat ze uitzien naar een andere werkplek. Het is jammer dat dat op deze manier moet.

Nou, we konden allemaal onze gal spuien, en tegen 11 uur zijn we naar huis gegaan.

 

woensdag 13 september

Vandaag had ik taaktijd, die ik besteedde aan het verder invoeren van de orthotheek in de computer. Ik kan daar nog wel even mee vooruit.

Tegen 12 uur kwam Lies mij vertellen dat we om 10 over half 1 even in de koffiekamer bij elkaar moesten komen. Even later kwam Harm mij hetzelfde vertellen. Ik ben benieuwd waar dit over zal gaan. Ik vermoed een mededeling over het gemor omtrent het kopiëren. Dan wordt dat misschien ook weer opgelost.

Maar het pakt anders uit.

Als iedereen in de teamkamer aanwezig is, begint Harm aarzelend aan zijn verhaal. Hij memoreert aan de sfeer die er op de school hangt en dan vooral m.b.t. het functioneren van het MT. Ook tijdens de 2-daagse op de hei, in het afgelopen najaar, is dat veelvuldig onderwerp van gesprek geweest. En men is tot de conclusie gekomen dat het beter is dat Ad uit zijn functie van MT-er wordt ontheven. Er is geen vertrouwen meer in hem, en daarom lijkt dit de beste oplossing. Ad was daar zelf blijkbaar niet echt van overtuigd, en heeft zo lang mogelijk toch nog geprobeerd om dit af te weren. Hij is zelfs in de gelegenheid gesteld om zelf consequenties te trekken en de eer aan zichzelf te houden, maar hij heeft dat niet gedaan. En daarom heeft Harm uiteindelijk de knoop doorgehakt en besloten, naar zijn zeggen na lang overleg met Ad, om hem uit deze functie te zetten.

Ik vind het een dappere en moedige beslissing van hem.

Uit de stilte, die ontstaan is, is op te maken dat menigeen hier wel een beetje van staat te kijken. Er wordt niet echt uitgesproken dat men het erg vindt. Het een is het gevolg van het ander. Ik denk dat het logisch voortkomt uit alles wat zich in het verleden heeft afgepeeld met  betrekking tot Ad in relatie met anderen. Zo lang ik hem ken, en dat is al heel lang, vind ik dat hij het zich vaak onmogelijk maakt. Hij praat met twee tongen en dat is op den duur niet vol te houden. Want wie niet met macht kan omgaan, wordt daar vroeg of laat uiteindelijk toch mee geconfronteerd.

Door de zonnige straten en heerlijk koele bossen fiets ik naar huis.

 

vrijdag 15 september

Vandaag heb ik ’s middags taaktijd, dus ga ik verder met de orthotheek.

Tussen de middag vraag ik Harm nog eens of de uren van Ria en mij nu wel kloppen. Het blijkt dus dat Ria 2 woensdagen minder hoeft te werken, en dat ik recht heb op maar liefst 15 vrijdagmiddagen meer vrij! Ad heeft er dus echt een potje van gemaakt en zo maar wat ingevuld. Ik zeg dat Thimo het zeker beter had gedaan, en hij was het roerend met mij eens. De volgende keer zou dat ook zeker gebeuren. Ook vraag ik Harm zo tussen neus en lippen door of hij nog over mijn brief heeft nagedacht?  Het kopiëren komt zeker nog in een volgend infoberichtje terug, zegt hij. En de suggestie die ik heb gedaan voor het kopiëren van die enkele blaadjes, zal hij over nemen. Het grote werk kan natuurlijk beter van te voren gepland worden en door Bart gedaan worden. Daar ben ik het zeker mee eens.

’s Middags zitten Arianne en Lies driftig de uren nog in te vullen voor het jaarrooster. Lies vraagt of een kleutergroep af en toe iets voor mij is. Ik zeg dat ze met een beter plan moet komen; dit kan ze toch niet serieus menen…

Ik hoop dat het gauw duidelijk wordt wat al mijn werkuren worden, op maandag, de woensdagen om de 14 dagen en voor de vrijdagmiddagen.

Dan is het weekend.

 

woensdag 20 september

Vandaag weer een nieuwe versie van de jaarplanning gekregen. Ik ben benieuwd of het nu allemaal klopt. Ik zal vanavond thuis wel eens kijken.

Vanmiddag hebben we eigenlijk een bijeenkomst over dyslexie. Maar dat hoorden we pas een week geleden. Vrij laat dus. Ik heb een koorrepetitie en die laat ik niet schieten. Dat is eerder al afgesproken.

’s Avonds thuis de jaarplanning doorgenomen en wat blijkt: er klopt weer geen bal van! Dat houd je toch niet voor mogelijk.

Morgenvroeg dus het MT maar weer eens aan het jasje trekken.

 

donderdag 21 september

De eerste dag van de herfst. Door een zonnige, beetje nevelige ochtend, fiets ik naar school. Meteen bij binnenkomst heb ik Harm verteld dat de jaarplanning van geen kanten klopt. Hij is hoogst verbaasd. Dat zou nu toch goed moeten zijn. Dan komt Erica binnen, die zegt dat ze het vandaag in orde gaat maken. De planning was dus (weer) te voorbarig verspreid. Over dure kopieën gesproken…

Ik krijg ook nog even te horen dat we in onze groep een stagiaire krijgen. Het is Elke, die is hier al eerder op onze school geweest voor de studie onderwijsassistente. Ze heeft blijkbaar de smaak te pakken gekregen, want ze zit nu op de Pabo. Ze lijkt me zeer gemotiveerd en we maken een afspraak voor een eerste kennismaking, volgende week donderdag.

Vandaag is ook de ‘Voeten en Fietsendag’, een onderdeel van de verkeersweek. Op de speelplaats zijn allerlei verkeersborden en andere verkeersdingen klaargezet. Met Thimo stel ik de geluidsinstallatie op, die nodig is voor de opening.

De 2 mooiste verkeersborden van de vorig jaar gehouden ontwerpwedstrijd, worden nu ook onthuld. Uit de onderbouw en de bovenbouw zijn de ontwerpen als een echt bord gemaakt en die krijgen een plek op onze speelplaats. Vooral het bord, ontworpen door Fianie, met als thema pesten, valt zeer in de smaak.

Na het zingen van het verkeerslied, gaan we allemaal weer naar onze klassen terug. We werken het programma van de dag af.

Na school hebben we pfc-ict-vergadering (portefeuillecommissie ict). We besluiten om dit schooljaar serieus werk te maken van de aanschaf van nieuwe computerapparatuur. Een bedrijf dat hier verstand van heeft wordt uitgenodigd, en dan kunnen we hopelijk op korte termijn aan de slag. Ik zal verder nog zorgen dat het ict-beleidsplan onder de overige leden van de commissie verspreid wordt. Dan kunnen we dat de volgende keer ook bespreken.

 

vrijdag 22 september

Vandaag lekker met de fiets, want het belooft weer een warme zonnige dag te worden.

Ik heb een jarige in de klas, dus het geplande programma zal wel niet afkomen. Maar ja, er komen nog meer dagen. Om 9 uur komt Ardie, zoals afgesproken,  vragen of we naar de roofvogels komen kijken. Harro is jarig en Ties, zijn vader, zal enkele vogels laten zien. Hij heeft een uiltje, een buizerd en een soort valk meegebracht. Op de speelplaats laat hij de valk losvliegen en hij komt ook weer terug. Zelfs landt hij een keer op de arm van Harro. Erg indrukwekkend, en de kinderen vinden het allemaal heel leuk.

Terug in de klas. De twee andere groepen 4 komen vandaag geen school-tv kijken. Ze vinden dat ze nog wat belangrijkere dingen moeten afmaken. Maar ik zeg dat je net zo goed de minder leuke dingen kunt laten vallen. Ik laat schrijven vandaag maar achterwege en ook een stuk van rekenen.

Om 12 uur even overleggen met Jannie, waar ik maandag weer in de groep kom, want dan heeft ze adv. O nee, dat heet tegenwoordig compensatieverlof.

Daarna zie ik dat de nieuwe jaarplanning in mijn postvak ligt. Op gekleurd papier zelfs, toe maar!

Ik zeg tegen Harm dat ik er nu maar niet in kijk. Ik ga van mijn vrije middag genieten, want misschien staat er wel iets minder leuks ingepland. Ook Harm vindt dat ik er nu maar niet naar moet kijken, en we wensen elkaar een prettig weekend.

 

maandag 25 september

Vandaag weer de groep van Jannie gehad. Ze hebben best wel hard gewerkt, maar soms zijn ze erg kletserig en duurt het wel even voordat ze weer in het gareel zitten. Maar ja, hoe kan het ook anders met zo’n druk weekend, waarmee sommige kinderen te maken krijgen. Ook gaan er veel naar de plaatselijke jeugdsoos en daar worden ze ook niet echt wakker van, merk ik.

Om half 4 nog wat geregeld met Ria en de kinderen voor de seo-training doorgesproken.

We hebben er wel 3, die daarvoor in aanmerking komen.

De jaarplanning klopt nu aardig. Alleen zijn er van de 10 vrijdagmiddagen, die ik zou moeten werken, weer 12 gemaakt en de laatste maandag van het schooljaar is het uitstapje van de groepen 4. Op die dag sta ik ook ingeroosterd in de groep 6 van Wies. Dat kan dus niet, dat moet nog veranderd worden. Harm zou het noteren.

 

woensdag 27 september

Vandaag de kids van groep 4 getest voor AVI en DMT. Na school nog even paralleloverleg. We zijn het vaak goed eens met elkaar, ofschoon het toch verschillende karakters zijn. Dorine een beetje bazig en drijft graag haar zin door. Ardie is gauw in paniek en schiet vaak in de stress, wel komisch. Het is een mooi voorbeeld van een adhd-er. Annie is erg beminnelijk, maar denkt dat ze alles niet op tijd af krijgt. Ze is een lieve juf voor de kinderen. Ria doet goed haar best, maar is ook soms bang om dingen te laten schieten. Vaak komen zaken niet af; misschien doet ze er te lang over.

En ik? Wie ben ik? Ik bezie het allemaal, uiterlijk onbewogen en rustig. Ik weet wat belangrijk is, denk ik. De kinderen moeten nog zo lang naar school. Dit jaar hoeven ze echt niet alles geleerd te hebben hoor. Ik maak een keuze uit het overvolle aanbod. Vind het belangrijk dat de kinderen op hun gemak zijn en dat ze zich geborgen voelen. Mijn eerste schoolhoofd had dat al hoog in zijn vaandel staan. En het is heel erg belangrijk, dat vind ik ook. Trouwens, nu ik daar aan denk, dit is mijn vijfde directeur al. Allemaal zijn ze anders, en dat is maar goed ook. Maar daar kom ik nog wel een keer op terug.

 

donderdag 28 september

Vandaag komt de nieuwe stagiaire, Elke, kennis maken. Twee jaar geleden heeft ze hier op school ook al stage gelopen; toen was ze in opleiding voor onderwijsassistente. Ze heeft blijkbaar de smaak te pakken gekregen, want ze zit nu op de Pabo. Ze is erg enthousiast en ik denk dat het met haar wel zal lukken. Ik heb haar mijn stageboekje gegeven. Misschien kan ze er wat mee doen.

’s Middags is het studiemiddag, oftewel een lange plenaire vergadering. Er komen weer veel moeilijke dingen aan de orde. Een nieuwe werkvorm wordt door Harm geïntroduceerd: de stille discussie. In twee cirkels krijgen we ieder steeds een minuut of wat de tijd om aan de hand van een stelling op papier daar onze opmerking bij te schrijven. Na elke ronde kunnen we daar met een andere kleur pen weer commentaar op geven. Ik benijd Berdien niet, die deze vergadering moet notuleren. En trouwens ook niet het MT, die uit deze overvloed van informatie de bruikbare dingen moet distilleren. Ik vind dat je er vooral hoofdpijn van krijgt. Het volgende punt op de agenda interesseert me eigenlijk meer: het gaat nog eens over het kopiëren. Harm komt weer terug op de consternatie omtrent dit gebeuren. Blijkbaar heeft hij zich mijn mail ter harte genomen. Wat ik geadviseerd heb, heeft hij namelijk vrijwel volledig overgenomen. Iedereen dus blij. Dat is ook weer opgelost. Een verstandige beslissing.  

woensdag 4 oktober

Vandaag is het dierendag. Ik heb mijn groep 4 en ze hebben bijna allemaal een boek meegebracht met hun lievelingsdier er in. Ik laat ze allemaal wat vertellen. Deze morgen mogen we ook naar het toneel van groep 7 gaan kijken, met als titel: De leeuw is los. Dat is dit jaar ook het thema van de Kinderboekenweek, die vandaag ook begint.

 

donderdag 5 oktober

Vanmorgen was er een verrassing. Vandaag, de dag van de leraar. Toen ik op school aankwam zag ik al een groot spandoek met deze tekst er op, en een vlag, voor de schoolingang hangen. We werden allemaal verwelkomd door het MT. Een aardige geste, maar in mijn ogen een beetje overdreven. Ik ben van de stijl van ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’.

Maar goed, ze doen het toch maar.

Ondanks de dag van de leraar leek het wel of er extra drukte is, meer dan normaal. Ik vertel mijn stagiaire Elke, terwijl ik haar lessen evalueer, dat ik soms als ict-er ook in mijn eigen tijd, tussen de middag of na school, veel tijd kwijt ben om computerproblemen op te lossen. En dat ik me heb voorgenomen om dat niet meer te doen. En, alsof de duvel er mee speelt, komen er een paar collega’s binnen omdat ze een probleem hebben. Dat varieert van een grotere cursor installeren voor een slechtziend kind, tot het aansluiten van een wit i.p.v. een zwart toetsenbord. En of ik daarna ook nog even naar de vastgelopen muis van een ander kan kijken. En jawel hoor, daar gaat Arend weer, toch maar weer zo gek om het te doen. Ja, het is voor die kids hé, daar doe je het toch voor.

Na school is er bouwvergadering. Ik zet alle tafels in mijn klas klaar. Bart komt dan met lekker gebak binnen. Aha, deze vergadering beginnen we met iets lekkers. Als we het ons goed hebben laten smaken, vertelt Lies dat we eerst iets gezamenlijks gaan doen met de bovenbouw in de aula.

Daar aangekomen, staan er een heleboel stoelen in een kring en in het midden een berg ingepakte cadeautjes.

Harm vertelt dat we in het kader van de dag van de leraar een spel gaan spelen. Iedereen mag een cadeautje uitzoeken en samen pakken we het uit. Maar je mag dit niet zo maar houden, nee, we gaan er om dobbelen. Als iemand 1 gooit, moeten alle cadeautjes naar rechts doorgegeven worden en bij een 2 naar links. Bij een zes mag je een zandloper plaatsen en als die leeg is mag je met iemand anders je cadeautje ruilen. Zo gaat het een tijd door. Soms komt er een aardig ding voor je staan, maar even later ben je het ook weer kwijt. Uiteindelijk, als het spel is afgelopen, heb ik een paar kluiven voor de hond. Ik heb niet eens een hond, zeg ik tegen Cathy, die naast me zit. Die wil ze wel hebben en ze ruilt met haar rolbandmaat van 5 meter lengte. Leuk, die heb ik nog niet.

Zo, dit was weer wat anders dan zo’n saaie bouwvergadering, waarin het meestal over de kleuters gaat. Niet echt interessant voor de middenbouw.

Dan spoed ik me naar huis, want ’s avonds hebben we nog een MR-vergadering. Ja, goed gepland op deze dag. Extra druk lijkt alles wel.

Het is mijn eerste vergadering als voorzitter. Wel een beetje spannend. Hoe zal het verlopen? Nou, uiteindelijk valt het best wel mee. De lange agenda wordt afgewerkt en veel belangrijke zaken passeren de revue. Vooral de nieuwbouw blijft nog een punt van discussie. De gemeente, althans de wethouder, werkt naar onze mening niet al te zeer mee. En daarom houden we de zaken scherp en blijven we de komende tijd alles extra goed in de gaten houden.

Om kwart over 10 kan ik de vergadering sluiten. Iedereen is zo te zien tevreden over de gang van zaken, ik ook.

En zo rijd ik, moe maar toch wel tevreden, naar huis.

 

vrijdag 6 oktober

Vandaag weer een halve dag. Tussen de middag zie ik Adriaan nog, die een paar plaatselijke maandbladen komt brengen. Even praten we over het onderwijs van nu, en ook over hoe het was in zijn tijd, toen ik nog bij hem in de klas zat. Nu pas besef ik eigenlijk, dat hij toen een pas afgestuurd onderwijzertje was van begin 20. Ik heb hem altijd als een oudere man gezien, net als de andere meesters en juffen trouwens. Maar ja, de jeugd van tegenwoordig beziet ons ook zo. En ik ben, in de ogen van mijn kinderen, ook al erg bejaard, met mijn al tamelijk grijze haren. Ja, dat besef ik nu ook.

De namiddag heb ik tijd voor ict-werk. Veel dingen kan ik weer doen. Een typeprogramma installeren, een grotere muisaanwijzer naken, en zo nog wat dingen meer. Voordat ik er erg in heb is het al weer half 4. Nog even dit, nog even dat. En vooral niet vergeten om bij Jannie langs te gaan, want maandag heb ik haar groep 8. Even het programma doorspreken. En dan nog gauw in de teamkamer een glaasje drinken. En al gauw is het 5 uur en rijd ik door de stromende regen, gelukkig nu in mijn auto, maar gauw naar huis.

Het is weer weekend.

Nog een week, dan is het herfstvakantie. Ja, ja, het gaat erg snel allemaal.

 

dinsdag 10 oktober

Vanavond de eerste 10-minutengesprekken.

Als ik om kwart voor 7 op school kom, zijn de mensen van de MR al druk doende om een mooi hoekje in te richten voor hun presentatie. Het thema is 25 jaar deze school. Er hangen verschillende uitvergrote foto’s van vroeger. Ook staan er een paar oude schoolbankjes. Zeer de moeite waard en een goede trekpleister voor onze MR.

De gesprekken met de ouders verlopen erg positief. In de pauze laten we ons het door de MR aangeboden gebak goed smaken.

Om kwart over 10 ga ik naar huis.

 

woensdag 11 oktober

Vandaag moet ik in de groepen 6 vervangen, zodat ze daar de AVI-toetsen kunnen afnemen. Maar daarmee zijn ze zowat klaar, dus ik kan me met iets anders bezig gaan houden.

Ik maak het ict-beleidsplan verder af, kopieer het en deponeer de 4 exemplaren in de postbakken van de ict-commissieleden. Daar zullen we het de volgende vergadering over hebben. Ook maak ik enkele computers weer in orde, en mail daarna de collega’s over enkele nieuwe programma’s.

Na school met Ria nog even wat zaken doorgesproken voor de rest van deze week.

Na de middag lekker vrij en genieten van de warme herfstzon.

 

donderdag 12 oktober

Vandaag weer mijn eigen groepje. Leuk mee gewerkt, en de dag vloog dus om. Dat kwam ook wel doordat Elke enkele lesjes gaf. Ze doet het best aardig. Die komt er wel. Na school nog wat met haar doorgesproken en toen snel naar huis, want ’s avonds zijn er weer oudergesprekken.

Dus om kwart voor 7 ben ik weer paraat en we bespreken alles met de ouders. Daarna gaan Ria en ik nog wat dingen regelen, al voor na de vakantie. Daar hebben we nu nog mooi wat tijd voor.

 

 

vrijdag 13 oktober

Vrijdag de 13e, opletten dus vandaag.

Maar alles gaat goed en de ochtend vliegt weer voorbij.

Om 12 uur snel alles opruimen, want we gaan een weekendje met de familie op stap.

Al  9 weken zijn er voorbij. Wat vliegt de tijd. Het lijkt of we pas net begonnen zijn. Dit gaat prima zo.

Tot na de vakantie.

 

dinsdag 24 oktober

Vandaag weer naar school. Wies heeft haar adv verzet naar vandaag, zodat ik ook eens op een dinsdag op school kom.

Vanochtend is het nog erg donker, met wind en veel regen, echt herfst dus al.

In de klas van Wies gekomen zie ik dat haar stagiaire, Maaike, ook enkele lessen zal geven. Dat is weer een meevaller. Kan ik intussen wat ander werk doen; info van groep 4 voor het schoolblad en een brief voor de MR maken, ook voor in het schoolblad.

Tussen de middag laat ik die aan de andere MR-leden lezen en die vinden hem OK.

Ook nog wat met Ria gepraat. We moeten een toneelstukje voorbereiden voor eind november al. Het zal over Sinterklaas gaan. Ik neem een tekst mee om thuis in te scannen, zodat we hem kunnen aanpassen en vermenigvuldigen. We proberen ieder kind een rol te geven.

Na school pfc-vergadering. Mijn eerste als voorzitter van de pfc-commissie ict. Ik heb gisteren al een agenda rondgemaild. Vandaag gaan we veel zaken behandelen; o.a. het aanschaffen van nieuwe apparatuur en het ict-beleidsplan voor de jaren 2006-2010.

Het blijft nog een probleem om voldoende geld te vinden om dit te bekostigen. Er is in het verleden niet voldoende gereserveerd. Dit willen we nu in ieder geval beter aanpakken, zodat we over zo’n 5 jaar ook weer geld hebben om alles te kunnen vervangen. Vrijdag gaan we naar een computerfirma, om met mensen daar een gesprek te hebben over aanschaf en beheer van nieuwe apparatuur.

We hebben nog een discussie over het compenseren van de tijd die we, soms in onze vrije tijd, voor ict gebruiken. Volgens Harm moet alles in onze naschoolse uren ingezet worden, daar zijn ze voor. En desnoods op de woensdagmiddagen; die zouden wel eens structureel daarvoor ingezet kunnen gaan worden. Daar krijg ik geen goed gevoel bij en ik merk op dat er dan waarschijnlijk een aantal zaken niet zullen kunnen gebeuren. Na afloop van de vergadering, zo rond kwart over 5, merk ik, als ik met Thimo nog even napraat, dat hij dit ook allesbehalve een leuke ontwikkeling ziet.

Enigszins vermoeid rijd ik naar huis. Hier ben ik niet zo blij mee. Maar ja, wie baas is bakt koek. Of niet soms?

 

woensdag 25 oktober

Ik twijfelde vanmorgen, of ik wel het bed uit kon. Mijn keel leek een leren schoenzool. Toch maar gegaan, ja zo gek zijn wij immers. We moeten er bijna bij neer vallen om onze kids niet in de steek te laten.

Vandaag hebben de groepen 3 ‘herfstsignalering’ Een prozaïsch woord voor een soort leestoets. Daarom mag ik deze ochtend in die twee groepen een lees- en schrijfles geven, terwijl hun juf de kinderen toetst.

Op deze leeftijd zijn ze, nog meer dan die van mijn groep 4, zo fijn te bespelen. Ik maak er een sport van om ze de woorden zelfs op z’n kop te laten lezen. Erg knap!

Twee leuke groepjes, ondanks het kleine aantal, maar 18 kinderen, met toch veel bewerkelijke gevallen er in. Maar dat schijnt tegenwoordig steeds meer te worden. Of hebben de ouders door dat, als hun kind wat mankeert, het een ‘rugzakje’ krijgt, oftewel geld en dus extra  aandacht. Vroeger kreeg menigeen af en toe een schop onder zijn kont en dan liep ie weer een hele tijd in het gareel. Maar nee, dat is tegenwoordig ‘not done’; alles moet ‘smart’ en via het ‘flexibel’ model verlopen. Volgens mij zeer tijdrovend en niet altijd erg efficiënt. Maar ja, de huidige generatie kinderen moet zo nodig alles zelfstandig kunnen, meent men. Maar ze moeten dan toch wel de nodige bagage meebrengen, anders gaat dat natuurlijk niet. Kinderen op deze leeftijd hebben nog veel persoonlijke aandacht en begeleiding van hun juf of meester nodig. Zelf in het mislukte ‘studiehuis’concept bleek menigeen uit te vallen, en dat zijn toch al heel wat oudere kinderen. Maar het is zo: als sommige kinderen niet gewoon achter hun vodden aan worden gezeten, doen ze niets. En het is nou net de kunst van de leraar om datgene uit het kind te halen, wat er in zit. Zonder het te overvragen, maar om het toch steeds zo veel uit te dagen om weer net dat volgende stapje te kunnen zetten. Mooi in theorie, inderdaad, maar voer het maar eens uit in de praktijk. Maar toch zijn wij daar voor ingehuurd denk ik. En menig goed onderwijzer of onderwijzeres is daartoe gelukkig ook in staat.

Na school hebben we paralleloverleg.

En ’s avonds is er seo-bijeenkomst (sociaal emotionele omgang) en wordt iemand van ons verzocht daarbij aanwezig te zijn. Ik zeg geen tijd te hebben. Ik wil vroeg mijn nestje in.

 

donderdag 26 oktober

Vandaag weer die twijfel: zal ik naar school gaan of toch maar niet. Toch maar wel dus. Vandaag in mijn eigen groep. Ook Elke zal enkele lesjes geven; ze doet het al bijzonder goed. Haar begeleider vanuit de Pabo komt even kennis maken met me en maakt een afspraak voor een vervolggesprek. Hij lijkt ook zeer geïnteresseerd in mijn stageboekje. Erg leuk en hopelijk verkoopt het weer wat.

Ik ben eigenlijk van plan om maar vroeg naar huis te gaan. Toch nog even naar Jannie om te kijken wat ik maandag in haar klas kan doen. Daarna komt Wies nog met een babbeltje over haar groep, die ik dinsdag had. Daar hadden we immers ook nog geen gelegenheid voor gehad. Ook heeft ze nog een paar vragen over computerprogramma’s. Samen komen we er wel uit. In mijn postvak zie ik nog een paar briefjes waarop collega’s computerproblemen hebben gemeld. Ik stop ze in mijn tas.

Intussen is het toch nog kwart voor 5 als ik naar huis ga.

 

vrijdag 27 oktober

Voor school komt Lies al aan mij vragen of ik haar briefje heb gelezen. Daarop stond het verzoek om zo snel mogelijk een computer te installeren bij de administratief medewerkster.

Ik vertelde haar dat ik het al gelezen had en het zou doen wanneer ik daarvoor tijd had. Ze vroeg of ik het deze middag zou doen. Ik vertelde dat we dan met de ict-groep naar Kempenstad zouden gaan. Of het dan maandag tussen de middag kon. Dan sta ik in groep 8 en moet ik met Ria het programma voor onze groep doorspreken. En na half 4? Dan heb ik weer andere bezigheden zeg ik. “Maar het is toch jouw taak om dit soort dingen te doen?” zegt ze dan wat kribbig. Ik zeg dat ze daar gelijk in heeft, maar als ik daar geen tijd voor krijg dat het dan niet zal lukken. Ik herinner haar aan een eerder gemaakt opmerking van mij dat als ict-tijd niet structureel en onder schooltijd wordt ingeroosterd, er dan veel dingen niet kunnen gebeuren. “Ja, maar sommige dingen moet je in de buitenschoolse uren doen”, zegt ze dan. “Ja, dat klopt”, vind ik, “maar ik bepaal zelf hoe ik mijn eigen tijd indeel”. Ze vertrekt enigszins kriegelig, met de opmerking dat daar nog eens pittig over gediscussieerd moet worden. Dat ben ik grondig met haar eens. “Dat is heel hard nodig ja”, roep ik haar na.

In de koffiepauze doet ze weer poeslief tegen me…

De groep is ook heel lief vandaag. Alleen als we  naar de tv willen gaan kijken, merken we dat er niets klaarstaat. Het duurt even voordat we allemaal van Otje kunnen gaan genieten. En al gauw is het weer 12 uur.

Snel ruim ik alles op en vertrek naar huis. Om 1 uur zal Harm me op komen halen.

In de stad worden we door iemand van het computerbedrijf uitvoerig ingelicht over hun oplossingen om de techniek de school uit te halen. Het ziet er allemaal veelbelovend uit. Misschien dat we met dit bedrijf wel zaken kunnen doen. Voorzien van de nodige brochures en informatie, en ook nog een mooie paraplu, stappen we in de auto om in de file aan te sluiten richting noorden. De herfstvakantie in overig Nederland is afgelopen.

En voor ons begint het weekend

 

maandag 30 oktober

Vandaag groep 8 van Jannie.

Het begint aardig en rustig met het kringgesprek.

De uitleg van ’t kofschipprobleem wordt ook goed aanhoord. Daarna wordt het wat onrustiger. Het rekenen kost al wat meer moeite, misschien is het ook wel wat saai en moeilijk. Het gaat over het omzetten van procenten naar breuken en omgekeerd. Ik merk dat sommigen het idee van zichzelf hebben dat het moeilijk is en dat ze het dus daarom toch niet snappen. Ik krijg er een minder prettig gevoel bij. Dan  moet ik denken aan mijn vroegere collega Coen, die na een vermoeiende dag vaak zei: “Hoe vervelend een dag ook verloopt, het wordt altijd toch weer half 4.” Dat stelt me een beetje gerust.

Maar via de manier, waarop ik het uitleg, zou het in mijn ogen allemaal te begrijpen moeten zijn. Maar ja, ik zie een lijdensweg van enkele jaren bij sommige kinderen. Die hebben steeds te ver boven hun macht moeten werken, en zijn nu niet meer in staat om zich over deze drempel heen te zetten. Jammer wel eigenlijk, want nu geeft het aanleiding om maar wat te gaan vervelen. Na het rekenen is het pauze, kunnen ze zich lekker even uitleven. Ook ik moet buiten lopen op maandag, en met Ad maak ik af en toe een praatje, hoewel ik de indruk heb dat hij me een beetje ontloopt.

Na de pauze gaan we geschiedenis doen. Die les behandelt het oude Chinese rijk en de manier waarop Europa er handel mee wilde drijven. Dat verliep niet altijd naar ieders wens, die handel niet, maar ook niet de aandacht van de kinderen bij deze les. Hierna nog wat taal. Het gaat over het opzetten en uitgeven van een tijdschrift voor jongeren. Best wel goede ideeën komen er uit de kinderen. Deze les zal in de loop van de week nog een vervolg krijgen. Het lijkt me nu al vast een goede basis.

Tussen de middag overleg met Ria over onze eigen groep, en al vast wat vooruitkijken naar het rapport en ook naar het toneel over Sinterklaas.

’s Middags een les schrijven. De kinderen mopperen waarom ze van mij aan elkaar moeten schrijven. Toch nog eens een keer duidelijker met Jannie overleggen of dat wel echt nodig is. Want de kinderen zijn zeer onrustig geworden. Ik vertel dat ze wel zullen moeten wennen aan de verschillende mensen, die ze volgend jaar op hun nieuwe school ook op een dag zullen ontmoeten. Dus met twee nu moet het toch wel te doen zijn. En dat nog niet eens op dezelfde dag. Ik moet de naam van enkele kinderen, na een paar waarschuwingen, toch op het bord zetten. Na school zijn ze wellicht beter gemotiveerd om te werken en minder te kletsen. Hierna nog een nabespreking van een al gemaakte verkeersles. Dat verloopt heel netjes; de kinderen zijn nu een en al belangstelling.

Dan krijgen ze uitleg van Marijke over een handenarbeidwerkstuk, dat ze in groepjes van 3 mogen gaan maken. Het is de bedoeling dat ze de boot van Sinterklaas, en dan een wat modernere versie, gaan bouwen, aan de hand van een zelf ontworpen model. Daarmee gaan ze enthousiast aan de slag.

En ook nu wordt het weer half 4.

Na alles voor Jannie genoteerd te hebben ga ik naar Ria, om de komende week door te spreken. Tussendoor nog even contact met Frits, die wat op de computerserver komt installeren, en mijn hulp blijkbaar even nodig heeft. Ook sluit ik tussendoor toch maar die computer voor Lies aan. Ja ik ben echt te goed, of misschien te gek. Tussen de bedrijven door aanhoor ik enkele klaagzangen van collega’s, die geen raad weten met het urenoverzicht, en veel activiteiten die ze doen niet in hun eigen overzicht terugvinden. Ikzelf ben er ook allesbehalve gelukkig mee en ik besluit morgen de bond te bellen. Met Arianne heb ik even overleg gehad hoe het moet met die groepsbespreking van volgende week dinsdag; mijn vrije dag. Ze zegt dat het niet verplicht is, maar ja, dit legt toch wel een morele druk op iemand, want je wilt toch goed met je collega’s en de kinderen om blijven gaan.

Toch weer later dan ik eigenlijk van plan was, tegen 5 uur, spring ik op mijn fiets en ik zie nog net de zon in de verte ondergaan. Als ik thuiskom, is het al bijna donker. Ja, het is de eerste maandag in de wintertijd.

 

woensdag 1 november

Vandaag hebben we een studieochtend. Er staat veel op de agenda, o.a. de taakbelasting. Zoals te verwachten is, zijn daar veel vragen over; het is dan ook een zeer onduidelijk stuk. Harm wordt een beetje kriegelig. Blijkbaar kan hij niet zo goed tegen kritiek en raakt hij snel van zijn stuk. Ik ook heb mijn twijfels over mijn eigen uren. De bond heb ik gisteren gevraagd om alles eens na te rekenen. Voor de MR claim ik in ieder geval al 60 uren, i.p.v. 50 die er nu staan. Als ik vraag hoe ik de uren van deskundigheidsbevordering terug zie, zegt hij enigszins verbolgen dat ik een ‘insinuerende opmerking’ maak. Ik zeg dat ik slechts een vraag stel. Blijkbaar drukt  mijn lichaamstaal zo duidelijk een bepaalde woede uit, dat Dorine me in de pauze zegt dat ze het gevoel kreeg dat ik Harm aan wilde gaan vliegen. Maar aangezien ik een vredelievend persoon ben, zal ik dat niet zo gauw doen. Ik wacht wel een betere gelegenheid af om wraak te nemen. En die zal zoet zijn.

Later die ochtend vertelt Harm me weer poeslief dat hij binnenkort een gesprek heeft met de wethouder, over de locatie van de nieuwe school. Het zal mij benieuwen; volgens mij krijgt de gemeenteraad dat natuurlijk als eerste te horen tijdens de raadsvergadering in december, en niet Harm. Maar we zien het wel.

Om half 1 is alles voorbij en gaan we nog even parallellen. Een lange ochtend. Soms denk ik dat je beter gewoon les kunt geven.

 

donderdag 2 november

Vanmorgen moet ik voor de eerste keer ijs van de autoruit krabben. Ja, het kan hè, ’t Is al november. Die hete zomer is zo wel snel vergeten.

Om half 9 komt Harm bij me in de klas. Hij wil even komen kijken naar mijn les, zoals hij dat bij iedereen een keer doet. Van mij hoeft dat niet zo, maar ja, dat schijnt er tegenwoordig bij te horen. Van  anderen hoor ik geluiden dat ze er ook niet zo blij mee zijn. Hij zit achter in de klas, terwijl ik mijn rekenles geef. Elke is er vandaag ook en ze kijkt ook geamuseerd toe. Af en toe schrijft Harm wat op. Ik ben benieuwd wat hij straks op te merken heeft. Af en toe loopt hij wat rond en kijkt hier en daar in een schriftje. Om kwart over 9 gaat hij weer en zegt dat we mekaar nog wel spreken. Dat doen we zeker.

Ik maak de les verder af en dan gaat Elke de schrijfles doen. En daarna de taalles. Toch wel af en toe gemakkelijk, een stagiaire in de klas.

Tussen de middag even een praatje met Annie, die nog terugblikt op de vergadering van gisteren. Ze heeft hetzelfde gevoel als ik, dat Harm erg slecht tegen kritiek kan, zelfs moeite heeft met gewone vragen en meteen in de verdediging vliegt. Dat moeten we hem toch eens zien af te leren.

Tussendoor nog wat computerprobleempjes opgelost. Het meest frappante maakte ik mee met de computer van Rina. Die had me op een briefje medegedeeld dat een van haar computers niet meer opstartte en alleen maar piepte. Ik erheen. Ik start de computer op en die begint, zoals veel computers hier tegenwoordig, met het blauwe scandisk beeld. Ik laat hem even doorgaan en wil dan op de Entertoets drukken, maar waar is het toetsenbord? Ik volg de kabel die aan de computer vast zit en kom uit achter de tafel. En daar, op de grond en op z’n kop, zie ik het toetsenbord liggen, onder een dikke laag spinnenweb en stof. En daarom piept hij zo. Ja, dat zou ik ook gaan doen als ik daar zo lag. Ik trek hem vanachter de tafel vandaan, blaas en veeg hem wat schoon, en zet de computer uit. Daarna start hij weer, zoals het hoort, meteen goed op. Weer een klusje geklaard.

 

vrijdag 3 november

Vandaag heb ik bericht gehad van de bond. Ze hebben berekend dat ik 19 lesgebonden uren te veel moet maken. Het aantal uren voor MR-werkzaamheden moet inderdaad 60 zijn.

Ze adviseren me tevens om bij de werkgever te informeren over het seniorenbeleid. Dat heb ik inmiddels via de MR gedaan.

Toch wel fijn dat je zo gebruik kunt maken van de deskundigheid van de bond.

Volgende week eens met Harm gaan praten; tevens wil ik nog informatie over zijn klasbezoek en wat we doen met die computerleverancier. Wat mij betreft kunnen ze aan de slag hier op school, met hun nulmeting en hoe onze technische infrastructuur er uit ziet.

 

maandag 6 november

Vandaag ben ik in de groep 6 van Wies.

Ook Maaike, haar stagiaire, is er weer en ze zal straks enkele lesjes geven. Tijdens de gym zal ze die voorbereiden.

Ja, tijdens die gym moet ik zo nodig even wat meevoetballen. Deze ouwe had dat beter niet kunnen doen, want terwijl ik de bal van een jongen probeer af te pakken, verstuik ik mijn voet en kom wat onprettig ten val. Ik ga zo goed en zo kwaad als het kan toch maar door met de les. We doen slagbal, dan hoef ik in ieder geval niet zo veel te lopen.

De rest van deze ochtend doet Maaike zo’n beetje alles. Ik krijg mooi de gelegenheid om de Viseonvragenlijsten in te vullen. Daar gaat toch mooi zo’n 10 minuten per kind in zitten, dus tel maar uit voor een groep van 21. Ria zal er wel blij mee zijn.

Tussen de middag naar een bijeenkomst van de rapportgroep. Na zo’n anderhalf jaar is die weer opgestart. Harm en ik hebben al wat voorwerk gedaan, Harm vooral inhoudelijk en ik heb een aantal goede rapportprogramma’s gevonden. Verder zitten, Hella, Ardie, Eline en Petra in deze groep. Petra wordt voorzitter, dus dat is ook al weer geregeld. We spreken een tijdspad af, en wat we tijdens de diverse bijeenkomsten zullen gaan doen. Als het allemaal een beetje meezit, kunnen we tijdens dit schooljaar komen tot een goede en verantwoorde keuze voor een nieuw digitaal rapport. Het volgend schooljaar kunnen we dat dan waarschijnlijk gaan invoeren. Ik hoop dat het lukt. Het is al 1 uur als we eindelijk onze boterhammen kunnen opeten. Marian vraagt of ze me straks iets mag vragen. Omdat ze naast Erica zit, weet ik al meteen waar het over zal gaan; een vraag over de urenverdeling. Daar moet ik het ook nog met Harm over hebben. Even later, als ik in de klas mijn jas ga halen om naar buiten te gaan, komt Marian me achterna. Het is inderdaad een vraag over haar taakverdeling. Ook zij heeft contact met de bond gehad. Er schijnt toch iets mis te gaan hier op school. Bij te veel mensen klopt het niet. Ook heeft ze nog een vraag over het zwangerschapsverlof. Helaas is er nu te weinig tijd om hierop in te gaan. Wel fijn vind ik dat men mij dit soort vragen toevertrouwt. Maar beter zou ik het vinden als alles vanuit de directie of bestuur duidelijk omschreven en geregeld zou worden.  De pijn in mijn voet wordt nu erger. Ja, ik ben gek dat ik doorga, dat weet ik. Op de speelplaats hoor ik dat enkele kinderen, die vorig jaar hier op school zaten, vuurwerk hebben afgestoken. Even in de gaten houden. Na de middag heb ik de kinderen flink laten werken. Als Maaike de aardrijkskundeles geeft, kan ik weer mooi verder met het invullen van de vragenlijsten. Ik krijg ze zodoende voor alle kinderen mooi beantwoord. Na school nog even op de speelplaats kijken of er niemand fietsend het schoolplein verlaat, want dat mag nog steeds niet. Zoals elke week zijn er weer een paar het haasje, en die roep ik terug. Na een vermanend woord mogen ze weer, maar nu echt te voet, het plein verlaten. Als ze dat meteen hadden gedaan waren ze misschien al thuis geweest. Nu vlug naar Ria, want die heeft een vergadering om kwart voor 4. Het haalt niet veel meer uit. We kunnen maar eventjes over morgen praten. Dan is er leerlingbespreking. Ik zal daar niet bij zijn, tot ongenoegen van haar. Maar ja, het is wel mijn vrije dag. Ik moet toch proberen voet bij stuk te houden, anders ben ik elke Bapodag toch weer op school. En dat mag toch niet de bedoeling zijn. Ik ben wel goed maar niet gek, soms niet dan. Dan gauw weer naar Maaike om het verloop van haar lessen te bespreken. Ze moet nog veel leren, dat heeft ze zelf ook wel in de gaten. Maar ze is van goede wil en staat open voor suggesties. Morgen zal ze het ook met Wies bespreken. Dan komt Co nog even binnen wippen, en als die er is dan is het zo een half uurtje verder.

En zo stap ik dus rond kwart voor 5, en met een nog pijnlijkere voet, mijn fiets op richting huis. Het is bijna donker als ik daar aankom en gauw met mijn voet omhoog ga zitten.

Morgen krijgt die hopelijk wat rust.

 

woensdag 8 november

Vanmorgen om 7 uur al Lies gebeld. Het gaat zo echt niet met mijn voet. Hij is dik en erg pijnlijk en ik kan er nauwelijks op lopen. Gisteren heeft die rust niet voldoende geholpen, dus ik ga vandaag niet naar school en maak een afspraak met de dokter.

Lies is vol begrip en wenst me veel sterkte.

Een uurtje later zei de dokter dat de enkelbanden waren gescheurd en hij heeft de voet ingetapet. Volgende week maandagavond mag het er weer af en dinsdag weer naar de dokter terug. Ik hoop dat het dan weer goed genezen is. Nu strompel ik zo goed en zo kwaad als het gaat weer wat rond. Ik moet de voet toch zo veel mogelijk belasten. Ik bel de school weer op om te zeggen tegen Lies dat ik morgen weer kom. Daar is ze blij mee; ze heeft Ria vanmorgen uit haar bed gebeld. Die zal daar niet echt gelukkig mee geweest zijn denk ik.

Verder wil ik vandaag wat bijlezen en nog een keer de bond opbellen. Het antwoord dat ik netjes per brief ontvangen heb, is me nog niet geheel duidelijk. Hopelijk kan er nog wat opgehelderd worden.

 

donderdag 9 november

Vandaag toch maar naar school gegaan. Ondanks een ook opkomende rugpijn me toch maar in de auto gehesen. Ja, wie is er gek, hé?

Op school was men belangstellend en medelevend naar mijn toestand. Zelf moet ik niet zo veel van al die belangstelling hebben, maar ja, het is goed bedoeld.

Zo goed en zo kwaad als het gaat, doe ik de bezigheden die er moeten gebeuren. Ik zit wel meer dan normaal. Van mijn voet heb ik nu eigenlijk weinig last, van mijn rug des te meer.

Tijdens de gym zet ik de klas maar aan het slagballen en ga er zelf op een stoel bij zitten. Zo wordt het weer half 4. Nog wat narommelen. Enkele vragen beantwoorden van collega’s wiens computer raar doet, of die een leerling in hun programma op de computer missen. Alles even opgelost, behalve een computer bij Ina, die inderdaad niet meer aangezet kan worden. Een kwestie van een andere aan-knop er in zetten denk ik. Op een andere keer eens wat uitvoeriger voor gaan zitten.

Toch weer later dan gepland, kwart voor 5, naar huis.

 

vrijdag 10 november

Vanmorgen mijn eigen leuke clubje. Daar is prettig mee te werken en de ochtend vliegt dan ook om. Mijn voet voel ik nauwelijks meer, en ook mijn rug is nu minder pijnlijk, want ik heb pillen genomen.

De namiddag op school gebleven om nog wat aan de orthotheek te werken. Enkele nieuwe dingen moeten nog  ingevoerd worden en dan vind ik dat het af is. Ik vertel het Arianne en die lijkt er redelijk tevreden over. Ze gaat het nog wat beter bekijken en dan hoor ik het wel weer. Ik denk dat er nog wel het een en ander gewijzigd moet worden. Als ik daar weer eens tijd voor heb, kan ik dat doen. Het zal toch wel belangrijk blijven om hem steeds bij te werken, want er verandert natuurlijk regelmatig iets.

Verder ook nog wat aan de rapporten gewerkt, en dan een keertje lekker vroeg naar huis.

Weekend!

 

maandag 13 november

Vandaag groep 8 van Jannie. Na het kringgesprek krijgen de kinderen een rekentoets. Ik leg per opdracht uit wat de bedoeling is en dan kunnen ze aan de slag. Dit duurt wel tot kwart over 10. We zouden nog voor Harm gaan zingen buiten, maar vanwege het slechte weer doen we het maar binnen de school. Alle deuren gaan open en we zingen vanuit de klassen een voluit ‘Lang zal hij leven’.

Na een regenachtige pauze krijgen de kids een natuurtoets over de herfst, wel toepasselijk met dit weer. En wie daarmee klaar is, gaat weer verder met de rekentoets. Intussen kijk ik de toetsen na, die al klaar zijn. Het rekenen is best goed gemaakt, al zaten er wel moeilijke opgaven bij over procenten en oppervlakte.

Tussen de middag weer even met Ria gepraat en ook met Arianne, want om kwart voor 4 hebben we een gesprek met ouders.

Na de middag gaan de kids van groep 8 met geschiedenis aan de gang. In tweetallen mogen ze werken, ook op de gang of in de aula. De meesten werken flink, maar een enkeling denkt slim te zijn door de antwoorden van het antwoordenblad over te schrijven. Die valt met de toets wel door de mand, denk ik.

Om half 3 gaan we verder met de Sinterklaasboot. Er wordt flink gezaagd, getimmerd en geplakt. Voor we er erg in hebben is het al half 4 en moet er nog even flink opgeruimd worden. Als ze merken dat  ze pas naar huis mogen als het klaar is, gaat het wel sneller.

Eindelijk kan iedereen naar huis. Ik moet naar buiten, de poortwacht.

Daarna spoed ik me naar het oudergesprek. Dat duurt tot kwart voor 5. Daarna nog even met Ria de rolverdeling voor het Sinterklaastoneel doorgesproken.

Om 5 uur gauw naar huis want om 8 uur moet ik weer op school zijn voor de MR-vergadering.

Die verloopt vrij vlot. Toch wel fijn als je als voorzitter zelf kunt bepalen hoe het moet verlopen. Er staan vandaag weer de gebruikelijke zaken op de agenda. De nieuwbouw van de school, het formatieplan en de voor-, tussen- en naschoolse opvang komen aan de orde.

Om half 10 sluit ik tot ieders tevredenheid de vergadering en ga ik naar huis. De tape mag van mijn voet. Benieuwd ben ik hoe die er onder uit zal komen.

Einde van een lange dag.

 

dinsdag 14 november

Vanmorgen naar de dokter geweest. De voet zag er goed uit, zei hij. Goed op oefenen en dan komt het allemaal weer in orde.

Gelukkig, dat is weer opgelost.

De rest van deze dag besteed ik aan het doen van allerlei klusjes; van het binnenzetten van de kuipplanten tot het koken van een heerlijke pan herfstsoep. Ook heb ik nog telefonisch contact met de onderwijsbond. Daar zijn ze verbaasd over de gang van zaken op onze school. Hier ligt een belangrijke taak voor onze MR.

 

woensdag 15 november

Vandaag heb ik eigenlijk vervanging in de groepen 7 en 8, waar de leerkrachten de AVI-toetsen moeten afnemen. Ze hebben dat echter al gedaan, dus ik kan andere taken gaan doen. Ik wil de leerspelletjes en cd’s in de orthotheek gaan invoeren. Op school aangekomen zie ik een vreemde man staan. Hij stelt zich voor en zegt dat hij komt invallen voor Ina. Ik vraag of hij dan niet naar haar klas wil. Hij zegt dat niemand hem daarheen heeft gebracht. Dus dat doe ik maar en wijs hem een beetje op weg, wat hij vandaag kan doen. Ik neem meteen een van Ina’s computers mee, die moet ik nog maken, want hij gaat niet meer aan. 

Later op deze ochtend praat ik nog even met deze ME-er. De mobiele eenheid binnen SIMUTOP. Ze doen overal invalwerk en hebben geen vaste school meer en dus ook geen andere bezigheden dan invallen. Het bevalt hem zeer goed; hij had het al jaren eerder moeten doen, zegt hij.

Misschien is dat in de toekomst ook wel wat voor mij. Voorlopig hecht ik evenwel toch nog aan een vaste school, en de bekende teamgenoten en kinderen.

O ja, die computer gaat wel weer aan, maar start niet echt op. Ergens een intern probleem. Een echte deskundige moet er maar eens naar kijken.

Na twaalven nog even paralleloverleg, en dan nog met Ria over de rapporten gepraat. Vrijdagmiddag zullen we daar mee verder gaan.

Tegen Harm gezegd dat we toch maar een afspraak met dat computerbedrijf moeten maken. Het is al weer twee en een halve week geleden dat we daar geweest zijn. Hij vindt dat hij eerst duidelijkheid over het geld moet hebben. Ik zeg dat we toch bij het begin kunnen beginnen. Ze komen kosteloos een nulmeting houden en onze bedrading, computers en servers bekijken. Hij belooft ze te bellen.

Op weg naar mijn auto nog even met Thimo gekletst over het een en ander. Hij heeft Jan, de bict-er, nog gesproken en die vindt het zeer vreemd dat we geen faciliteiten meer krijgen om naar de ict-bijeenkomsten te gaan. Ook heeft Thimo met Harm gesproken over zijn manier van urenberekening, die afwijkt van wat eerst gebruikelijk was. Ik zeg dat we het aan het uitzoeken zijn. Ik zal vanmiddag het stafbureau van SIMUTOP eens mailen voor informatie.

’s Middags heb ik echter urenlang aan de (mobiele) telefoon gehangen met @home, want ik ben vandaag overgegaan op digitale telefonie en dat werkt dus niet.

Na veel heen en weer gebel is de storing eindelijk ’s avonds opgelost. Ik ga ze een gepeperde brief sturen, want het heeft me veel beltegoed gekost. Dat wil ik wel van hen terugontvangen. Ben benieuwd hoe ze daar op reageren.

 

donderdag 16 november

Omdat het vanmorgen lekker zacht weer en droog is, besluit ik met de fiets te gaan. Op school aangekomen komt ook al gauw Elke, mijn stagiaire. Ze zal deze ochtend enkele lessen geven. Kan ik intussen een brief namens de MR aan de directie gaan schrijven. Het taakbeleid is niet goed uitgevoerd en op aanraden van de bond, waar ik dinsdag ook nog contact mee heb gehad, moet de MR dit toch wel gaan aankaarten.

De rekenles die Elke geeft, verloopt enigszins anders dan we hebben gepland, en het een en ander loopt danig uit qua tijd. Ik moet haar er even aan herinneren hoe de rekenlessen zijn opgebouwd; dat is ze blijkbaar vergeten. Ze is er wel een beetje van onder de indruk, dus ik pak haar maar niet al te hard aan. Ze heeft de boodschap al begrepen en vindt het zelf ook vervelend. Ze leert er wel van denk ik.

Tussen de middag de brief van de MR aan Steffie gegeven en aan de andere team-MR-leden gemaild. Ze moeten hun mening er maar over geven. In de middagpauze kaarten Tina en Eline de urenverdeling ook nog even bij me aan. Ik vertel dat de MR actie gaat ondernemen.

’s Middags hebben we gym, en daarna toneel en de liedjes oefenen.

Tussendoor komt Harm me nog vertellen dat hij een afspraak heeft gemaakt; op woensdag 29 november komt iemand van het computerbedrijf onze computerinfrastructuur bekijken. Een mooi woord voor scrabble trouwens. Heeft hij toch nog naar mij geluisterd. Hij zal nog meer met mij te maken krijgen, vrees ik.

Na school met Elke het programma voor volgende week besproken.

Daarna heb ik nog een gesprek met haar stagebegeleider van de Pabo. Hij begint met te vertellen dat de school 2 van mijn stageboekjes heeft aangeschaft. Die komen op de lijst met aanbevolen boeken. Wel leuk om te horen. Ook merk ik, bij het gesprek zitten ook Ad, Lies en Hella, dat ze vinden dat ik een veel degelijker opleiding heb gehad dan zij zelf. En dat het in deze tijd weer heel anders is. Anders, maar niet altijd beter, vind ik. We praten over de veranderingen, en de eigen verantwoordelijkheid die de huidige student moet kunnen opbrengen. Door veel zelfreflectie worden ze wel gedwongen om bewustere keuzes te maken en ze moeten zich ook al in een vroeg stadium afvragen, of deze opleiding echt iets voor hen is. Op zich niet helemaal verkeerd denk ik, maar het vergt veel van de student, vooral van de eerstejaars. De goed gemotiveerde mensen blijven zo wel over, dat is zeker.

Terug in de klas zie ik Tim buiten lopen. Hij zwaait, en ik wenk hem binnen. Hij is, als leraar en mentor van het gymnasium in Bernwijk, een oud-leerling van onze school met Marijke wezen doorspreken. Leuk om hem weer eens te zien. We halen wat herinneringen naar boven, over mijn eerste school in Maasdorp en omgeving.

Het is al bijna vijf uur als ik eindelijk op mijn fiets spring. Het miezert een klein beetje, maar omdat het best wel warm is, is dat helemaal niet erg. Het is bijna donker als ik thuiskom. En ik ben blij, want het begint nu echt wel harder te regenen.

 

vrijdag 17 november

Vanmiddag op school gebleven, want dan kan ik samen met Ria al vast aan de rapporten werken. Het duurt op deze manier echter wel vrij lang, dus we besluiten dat we het gaan verdelen; ieder vult een aantal vakken in.

’s Avonds een mailtje van Harold van de MR dat een ouder van De Toverbol wel is uitgenodigd bij het gesprek op 29 november in het gemeentehuis.

Toch maar eens er achter aan gaan. Wij moeten daar ook bij zijn vind ik. Even de andere leden gepeild. Maandag zullen we het er nog wel over hebben.

 

maandag 20 november

Vandaag de groep van Wies. Bij de gym moeten we heel veel toestellen klaarzetten, dus de halve gymles is al voorbij voordat we iets kunnen gaan doen. Tussen de middag een gesprekje met Ria en Dorine, die wat boos zijn dat Annie, zonder overleg, met haar klas schoenen heeft beschilderd. Dit was leuk voor de kinderen, maar minder leuk voor onze groep. We besluiten om het ook in onze groep te doen, probleem opgelost.

Na de boterhammen, om 1 uur, even met de collega-MR-leden overlegd over de situatie m.b.t. de taakbelasting en dat komende gesprek op het gemeentehuis. Iedereen is het er over eens dat we actie moeten gaan ondernemen. Ook vindt men dat Harm niet bij de hele MR-vergadering aanwezig hoeft te zijn.

Ik heb hem dat al eens een beetje duidelijk proberen te maken.

Ik zeg toe dat ik dinsdag het schoolbestuur en de gemeente zal bellen, om het te regelen.

 

dinsdag 21 november

Nadat ik de krant heb gelezen, ga ik de rapporten invullen. Ria heeft al een deel gedaan en ik doe nu de rest. Om 12 uur ben ik daarmee klaar.

Ik probeer contact te krijgen met het stafbureau van SIMUTOP. Na enkele pogingen lukt het me eindelijk. De secretaresse heeft gelukkig meteen door wie ik ben. Ze heeft mijn mail wel ontvangen, maar er is een probleem met de mailserver zegt ze. Ze hebben geprobeerd mij te mailen. Maar dat is dus niet gelukt. Ja ja, zal best. Nu is er niemand aanwezig die hierover iets kan vertellen. Ze zullen proberen later op de dag te mailen. Ik wacht af en ga de gemeente bellen om te vragen of wij ook op die bijeenkomst uitgenodigd kunnen worden. De wethouder is met de pers aan het praten en verder is er nu niemand die er iets van af weet. Ze zullen terugbellen.

Intussen bel ik de onderwijsbond nog even op. Vragen over de taakbelasting en ook nog over het item of een MR zonder de directeur kan vergaderen. Dan schijnt inderdaad te kunnen. Binnenkort toch maar even met Harm bespreken. Benieuwd wat hij daar van vindt.

Wat later word ik inderdaad teruggebeld, door een ambtenaar van welzijn, waar ook onderwijs onder valt. Hij vertelt me dat het niet tot de procedure behoort dat de gemeente met de MR praat. Ze overleggen officieel alleen met het bestuur of diens plaatsvervanger, de directeur dus. Op mijn antwoord dat de MR van De Toverbol wel met de wethouder heeft gesproken, en dat er ook een ouder van De Toverbol op de bijeenkomst van 29 november zal komen, antwoordt hij dat dat bij hem niet bekend is. Dit is alles wat hij mij kan vertellen. Ik kom niet verder dus. Ik bedank hem vriendelijk en besef dat ik dit met het bestuur of met Harm moet zien te regelen.

Dan ontvang ik een mail van Gerard van het bovenschools management, die daarin vertelt dat hij het bericht heeft doorgegeven aan Leo, een andere bovenschools directeur. Die zal contact met mij opnemen. Deze middag hoor ik echter niets van hem.

 

woensdag 22 november

Voor de middag mijn eigen groep 4. Ardie waarschuwt me dat ik in de klas nog een slinger moet ophangen. Dat is een onderdeel van het Sinterklaasverhaal. Gelukkig heeft ze ook een bak met slingers bij zich. Gelukkig, ze kent me. Gauw hang ik een slinger op. De kinderen komen vervolgens verbaasd de klas binnen en vragen zich af waarom er een slinger hangt. Ik zeg het ook niet te weten en suggereer dat dat vast een Zwarte Piet gedaan zal hebben. Maar waarom? Dan komen er kinderen van andere groepen informeren of er bij ons in de klas ook een slinger hangt, net als bij hen. Het raadsel wordt steeds groter. Lekker spannend voor de kids.

Ze willen dat ik op het bord schrijf wie er iets van die slinger weet. Misschien krijgen we antwoord als er vannacht weer een Pietje in de klas komt.

Na de middag hebben we (de leerkrachten van de groepen 4) een dyslexiebijeenkomst op De Zeppelin in Peeldorp. Hoewel het tot half 5 duurt, valt het me nog niet tegen. Er zijn wat interessante discussies en we leren ook best wel wat.

’s Avonds nog even stemmen; de 2e Kamerverkiezingen zijn vandaag. Daarna cheque ik mijn mail. Niets van SIMUTOP. Straks maar eens even een mailtje maken. Daarin zal ik dan ook vragen of ik met de vertegenwoordiger van het bestuur op die vergadering met de gemeente aanwezig kan zijn.

 

donderdag 23 november

Mijn eigen groep heb ik vandaag. Op het bord staat onder mijn vraag een antwoord: ‘ik weet het niet.’ Maar dan heel slordig, op z’n kop en achterstevoren. Vast geschreven door een heel dom Pietje…De kinderen zijn heel verbaasd, als ze binnen komen.

Na de middag heb ik een MR-cursus op de hogeschool in Kempenstad: ‘actualiteiten in het onderwijs’.

Elke heeft zich helaas ziek gemeld en er is ook geen vervanger. Ad zal de klas overnemen. Alleen maar gym en muziek of tekenen. Dat moet lukken.

Gelukkig heb ik navigatie in de auto, want anders had ik die locatie in Kempenstad nooit gevonden. Net op het nippertje kom ik aan. Ik ben de laatste. Er is nog een tafel over met daarop een heleboel materiaal. We krijgen allerlei informatie over ons heen. Niet allemaal even zinvol; veel kunnen we ook in de map nalezen, blijkt later. Na de pauze wordt het wat actueler.

Om kwart voor 5 zoek ik mijn auto weer op om vervolgens in een langzame file de stad uit te rijden. Dan is er ook nog een ongeluk gebeurd op de autoweg, dus zodoende ben ik pas om kwart over 6 thuis.

 

vrijdag 24 november

Voor de middag heb ik mijn eigen groep. We moeten best nog wel veel doen. De weektaak heeft een onderdeeltje ‘schoen verven’ en ik voorzie de kinderen van glitters. Ook moeten we nog alle schriften in tassen doen; die mogen dit weekend weer mee naar huis om bekeken te worden. Laatste half uurtje nog tv kijken, en dan begint voor de kids het weekend.

Ik heb na de middag ict-taken. Arianne heeft nog een lijstje met aanvullingen en veranderingen voor de orthotheek. Dat zal ik gaan aanpassen. Daarna nog twee berichtjes maken voor de schoolkrant; van de groepen 4 en de MR.

Dan vraag ik of ik Harm kan spreken. Tegen half 4 heeft hij tijd. Hij komt mijn klas binnen, maar als hij hoort dat het over de taakuren gaat, wil hij meteen weer weggaan. Daar heeft hij dus geen zin in, merkt hij geïrriteerd op. Ik zeg dat ik daar toch wel enkele serieuze vragen over heb. Nou vooruit, hij wil luisteren. Ik vraag naar de rekenformule om de uren uit te rekenen. Hij zegt dat hij dat beter op de computer kan laten zien. Hij zoekt even en heeft dan mijn urenindeling gevonden. Zijn urenberekening komt niet helemaal overeen met die ik heb uitgerekend. Er blijft verschil van mening. Ik zeg dat hij het transparant moet maken, zodat iedereen, ook ik, het eenvoudig zelf moet kunnen berekenen. Dan zegt hij dat ik dat best zelf kan. Ik stel vaker vragen die ik zelf kan beantwoorden, merkt hij nog even op. Hij heeft de indruk dat het tussen ons een keer zal gaan botsen, want ik heb een neerbuigende en denigrerende houding naar hem toe, vindt hij. Dan haalt hij de brief aan, die ik hem n.a.v. het kopiëren heb gestuurd. Hij vond dat ik hem kleinerend toesprak, en niet het recht had om mezelf als nestor van het team te presenteren. Dan had ik al wel wat langer hier op school moeten werken. Ik verweer me door te zeggen dat ik ook namens anderen sprak, en hem alleen maar wilde helpen om het team een beetje beter te leren kennen en begrijpen. Maar blijkbaar neemt hij het als een persoonlijke aanval op en wil dit niet gezegd hebben. Dan haalt hij tot mijn verbazing ook nog aan dat ik wel vaker wat insinuerend bezig ben. Daar heb je dat woord weer, net als tijdens die vergadering. Ik maak hem duidelijk dat ik er niet van gediend ben, om in het openbaar zo terecht gewezen te worden. Hij zegt dat zo niet gezegd te hebben. Nou, volgens mij waren er zo’n 30 getuigen bij op die vergadering, die het ook gehoord hebben. Ik maakte me steeds kwader en gaf hem duidelijk te verstaan, wat ik er van vond. Ik had echt niet de intentie om hem te kleineren maar wilde hem alleen maar helpen en de vragen die ik stelde waren ook vaak namens andere teamleden. Maar dat kan ik beter niet meer doen begrijp ik. Ook zijn klasbezoek gaf hem nu aanleiding tot enkele opmerkingen. Hij vroeg hoe ik dat gevonden had. Ik merkte op dat ik daar eigenlijk niet zo veel van vond. Het maakt mij niet uit of er nu een stagiair, een ouder, of wie dan ook achter in de klas zit. Ik doe mijn les zo goed mogelijk, zoals ik dat altijd gewend ben. Hij refereerde vervolgens aan ons eerste kennismakingsgesprek. Daarin had ik toen geen verbeterpunten genoemd, en dat kon niet volgens hem. Ik zei dat ik, met het eind van mijn carrière in zicht, niet veel meer wil investeren in iets nieuws. Ik houd me zeker wel op de hoogte van de nieuwe ontwikkelingen en wil daar zeker wel een heel eind in meegaan. Ik ben niet voor niks pas zelfs nog naar een MR-cursus geweest. Hij kreeg blijkbaar toch in de gaten dat ik het anders meende dan dat hij dacht. Mijn karakter was waarschijnlijk wat moeilijk voor hem te doorgronden. Dat snap ik best, daar hebben wel meer mensen moeite mee. Maar zo zit ik nu eenmaal in mekaar, en dat heeft zo zijn redenen, die hij ook niet hoeft te weten. De telefoon ging, dus ik verliet zijn kamer. Even later kwam hij weer terug in mijn klas; hij wilde het gesprek niet zo beëindigen. We hebben nog wat gepraat en hij vond, dat hij het niet als een conflict beschouwde, maar dat zaken uitgesproken moesten kunnen worden. Dat kan volgens mij ook altijd, maar hij heeft niet altijd tijd daarvoor. Hij vraagt dan terloops of een ME-functie niets voor mij zou zijn. Ik snap wel waarom hij dat vraagt; dan is er weer een lastpost minder. Maar ik ben daar eerlijk gezegd zelf ook al een tijdje over aan het nadenken. Het heeft toch wel verschillende voordelen. Geen binding meer met een team lijkt me wat minder, maar ja, ook heb je dan geen directe binding meer met een directie. En ik voorzie in de toekomst nog wel vaker een aanvaring met hem te krijgen. Ik vertel dan ook nog dat de MR voortaan de directeur aan het begin van de vergadering zou plannen. Er zijn meerdere MR-leden, en ik ook, die zich toch geremd voelen als hij er de hele avond bij is. Hij vindt het prima. Nou, dit is dan wel snel even opgelost.

We wensten elkaar een prettig weekend, maar ik ging toch wel een beetje boos weg. Ik nam in de teamkamer nog een glaasje en ging daarna vrij snel op huis aan. Nou ja, het liep al weer tegen vijven. Bijna donker.

Een jaar geleden is het alweer dat Arno afscheid heeft genomen van deze school. Toen was het zo’n noodweer met hevige sneeuwbuien, die zorgden voor ontzettend veel overlast in het hele land. Er was veel schade in de natuur met afgebroken boomtakken, het blad zat er immers nog aan, en zelfs vele wegen waren urenlang gestremd.

Een jaar gaat snel voorbij, dat blijkt. En er is helaas veel ten nadele veranderd.

’s Avonds ga ik via de mail enkele berichtjes versturen, dat we een extra MR-vergadering moeten regelen. De toestand rond de bouw van de nieuwe school verloopt niet naar wens en we willen meer zonder Harm gaan doen. Maandag tussen de middag zullen we een datum prikken.

 

maandag 27 november

In het weekend heb ik best wel veel aan dat gesprek van vrijdag moeten denken. En ik ben er haast van overtuigd, dat ik goed ga nadenken, of ik misschien toch voor het ME-werk moet gaan kiezen. Dan heb je in ieder geval met deze toestanden allemaal niks meer te maken.

Vandaag weer de groep van Jannie. Ik zie daar ook best wel een beetje tegenop. Ze kunnen soms best wel lastig zijn. En ik wil toch graag dat ze luisteren en ook wat leren. Maar volgens Jannie zijn ze tegenwoordig op maandag altijd anders dan anders. Dat komt omdat ze vaak een druk weekend hebben; ook het soosje wordt al bezocht en daar komen ze laat van terug. Erg vermoeiend allemaal.

Maar het valt vandaag eigenlijk best wel weer mee. Misschien eis ik ook wel wat veel van ze. De meeste kinderen zijn goedwillend; een paar verzieken het vaak voor de rest, dat is zo jammer. Maar ja, soms wordt daar de hele groep de dupe van. Misschien niet echt pedagogisch allemaal, maar je moet wat.

Harm is er vandaag niet. Hij heeft, samen met Arianne, een cursus dyslexie. Onder werktijd, en wij mogen dat gewoon na school op onze vrije woensdagmiddag doen! Verschil moet er zijn, natuurlijk.

Tussen de middag wat zaken met Ria geregeld, o.a. voor het toneel van morgen. Ik zeg dat ik ook zal komen, en daar is ze heel blij mee.

Ik merk dat verschillende collega’s weten dat ik een ‘heftig’ gesprek met Harm heb gehad. Ik voel me erg gesteund, dat is toch wel fijn.

Na de middag kijk ik, als groep 8 rustig aan het werk is, even bij het oefenen van het toneel van mijn groep 4. De kinderen vinden het ook wel leuk, dat ik daar even bij ben.

Na school even met het personeelsdeel van de MR wat zaken besproken. Op verzoek, ook van het ouderdeel, zullen we een extra vergadering inplannen. We proberen op de voorbereidende vergadering van B&W met de gemeenteraad aanwezig te zijn. Die wordt op 6 december gehouden. Op de presentatiebijeenkomst op 29 november zal ook de locatiekeuze voor de nieuwe scholen al aan de directies bekend gemaakt worden. Vind ik wel een beetje vreemd eigenlijk.

Het valt niet mee een datum te prikken waarop iedereen kan. We besluiten om volgende week maandag, na school, bij elkaar te komen.

Dan heb ik nog even een gesprek met Marian en Yvette. Die zitten ook nog met het probleem van hun urenberekening. Ook zij hebben contact met de vakbond gehad. Ik vertel dat het nu een zaak van de MR is geworden, en daar zijn ze heel blij mee.

Toch weer later dan ik gepland had ga ik naar huis. Het is al donker geworden.

 

dinsdag 28 november

Vandaag mijn vrije dag. Voor de middag, na mijn krantje, nog wat gemaild naar het bureau van SIMUTOP. Daar heb ik nog weinig van gehoord.

Tegen 1 uur ben ik op school om Ria te gaan helpen met het toneel. Ik zorg dat het licht en geluid klaar staan.

De kinderen vinden het best wel spannend, en wij ook. Ook Elke is er bij, dat scheelt weer wat. Zij kan mooi de kinderen, aan de andere kant van het podium, in bedwang houden.

Het gaat best wel goed. Alleen valt het voor de kinderen, die moeten wachten achter de schermen, niet mee om rustig te blijven. Ze zijn overenthousiast. Veel ouders komen ook kijken en het is een gefilm en geflits van jewelste.

Twee keer mogen de kinderen het spelen; om 2 uur en om kwart voor 3.

Twee keer voor een volle zaal, mooi toch.

Harm vertelt me nog even tussendoor dat de bijeenkomst van morgenavond niet door gaat. Waarom, dat weet hij ook niet. Ik vertel dat ik het eigenlijk ook best wel raar vond dat de directies eerder geïnformeerd zouden worden dan de gemeenteraad. Die zal zich best wel gepasseerd hebben gevoeld. Nu zijn de presentatie en de voorbereidende vergadering tegelijk op 6 december. Ik zeg, dat iemand van de MR daar ook bij aanwezig zal zijn. Daar reageert Harm niet op.

Om vier uur hebben we een plenaire vergadering. Het gaat over het taalonderwijs. Uitleg van Eddie, en daarna gaan we in groepjes uiteen om na te denken over goed taalonderwijs en hoe een goede taalmethode er uit moet zien. Best wel interessant en zinvol. Om 6 uur nog even met Ria wat lopende zaken besproken en dan gauw naar huis. Vanavond weer naar de Spaanse les.

 

woensdag 29 november

Vandaag heb ik mijn eigen groep 4 weer. De kinderen zijn nu wat rustiger merk ik. De spanning van het toneel is er duidelijk af. Gelukkig maar. We kunnen best veel en goed werken.

Om 12 uur gauw paralleloverleg, want om half 1 is er een vergadering van de rapportcommissie. Daar is ook Harm bij aanwezig. Hij doet uiterst vriendelijk en belangstellend.

Een man van het computerbedrijf komt vanmiddag langs om ons netwerk te gaan bekijken, of het geschikt is voor hun systeem. Ik leg hem nog even vlug uit hoe de slash en backslash op deze computers gemaakt moeten worden. Vreemd eigenlijk, een computerdeskundige, die dat niet eens weet.

Dan snel naar Utelo, want daar is om half 3 een gezellige bijeenkomst van het zangkoor. En daar wil ik toch ook graag bij zijn.

’s Avonds word ik nog gebeld door Annemiek, die zorgen heeft over mijn relatie met Harm. Ik stel haar gerust en zeg dat hij gisteren en vandaag poeslief was. Een beetje te slijmerig vond ik zelfs. Maar ja, het kan verkeren, zei Bredero al.

 donderdag 30 november

Elke is er vandaag weer en heeft op haar verzoek wat eigen dingetjes om te onderzoeken voor haar studie. Dat mag ze natuurlijk doen.

Ze helpt mij ook vaak met andere dingen, zoals werk nakijken en gegevens in de computer invoeren.

Na de middag gaan we i.p.v. gym naar het speeltuintje in de buurt van de school, want de vloer in de gymzaal wordt gerepareerd.

Het is merkbaar al stukken kouder geworden. Maar de kinderen spelen gezellig met elkaar en de tijd vliegt om. Als we weer op school zijn gaan we nog wat knutselen voor Sinterklaas.

Na school nog met Elke bespreken wat ze de volgende week kan doen. Daarna pfc-ict vergadering. Ad is ziek en Harm blijkt een vergadering elders te hebben. Thimo en ik behandelen samen maar wat punten en vinden het wel wat vreemd dat Harm zich niet heeft afgemeld.

vrijdag 1 december

Al weer december, wat gaat het snel.

Vanmorgen in de klas nog even de traktatie verstoppen en ook nog een brief ‘namens’ Zwarte Piet schrijven en ergens ophangen. Als de kinderen binnenkomen zien ze al meteen de aanwijzingen: op het bord is wat bijgeschreven en wat weggeveegd; het werk van Zwarte Piet natuurlijk. Dan ontdekt iemand de brief tussen de getallen aan de 20-lijn. Quasi verbaasd haal ik die brief er af, en als ik hem voorlees krijgen ze te horen dat er ook nog ergens iets verstopt moet zijn. Ze gaan lekker enthousiast zoeken. Dan vinden ze het, na wat kleine aanwijzingen van mijn kant. Voor ieder een chocolade lolly en een rijtje stickers. Ze zijn er blij mee.

We doen daarna wat aan taal en rekenen. Vandaag willen we een dvd van ‘Het paard van Sinterklaas’ gaan bekijken. En omdat ik weet dat de school om 11 uur een ontruimings-oefening heeft, besluiten we meteen na het speelkwartier al te gaan kijken.

Harm meldt me in de pauze dat hij nog geen kopie van een id-bewijs van mij heeft. Ik beloof het hem maandag te geven.

En ja hoor, om elf uur klinkt het alarm en begeven we ons met de drie groepen 4 via de kortste weg, vanuit de speelzaal naar de sporthal. De kinderen denken even dat het echt is, maar ik verzeker ze dat het maar een oefening is. Als we een tijdje in de sporthal hebben gezeten en alle kinderen zijn geteld, gaan we weer terug naar school en bekijken we de spannende film verder.

Helaas kunnen we niet de hele dvd afkijken. We beloven dat ze de hem de volgende week verder mogen afkijken. Nog even napraten over de ontruiming, dan worden de mooie glitterschoentjes ingepakt en dan: een prettig weekend!

 

maandag 4 december

De dag begint rustig met een kringgesprek in groep 6 van Wies. Daarna aan de slag. We krijgen het hele programma wel afgewerkt, denk ik. Tussendoor moet ik buiten surveilleren. Het is een beetje somber weer. Niet koud, maar wel regenachtig.

Na school, om 4 uur, hebben we een bijeenkomst met de MR. We willen bespreken of we woensdagavond op de voorbereidende vergadering met de gemeenteraad van het spreekrecht gebruik gaan maken. We besluiten dat te doen en bedenken allerlei argumenten waarom we kiezen voor een school in het centrum van het dorp. Ongeveer op de locatie waar hij nu ook staat. Harold heeft allerlei nuttige informatie, en we stellen een lijstje op met in onze ogen zinvolle argumenten. Patrick zal het woord voeren; een vertegenwoordiger namens de ouders lijkt ons beter dan namens de leerkrachten. Voor de leerkrachten, die buiten Meerwoud wonen, is het niet zo belangrijk of ze nu een paar honderd meter verder moeten rijden of niet. Maar voor de ouders is het van meer belang waar de school komt te staan. Patrick zal een conceptverhaal maken en rondmailen, en daar kunnen wij dan op reageren. Tevreden gaan we uit elkaar. Dit is echt iets waar de MR zich mee kan bezig houden. Concreet en zinvol.

Ik ga nog even naar Harm om te vragen of hij de cao-boekjes al heeft. Hij zegt dat ik het boekje kan downloaden van internet. Ik vertel hem dat zo’n 70 pagina’s mij te veel lijkt. Ik verzoek hem om voor ieder teamlid een exemplaar te bestellen. Hij zegt er eerst een voor in de teamkamer te zullen aanvragen. Maar ik vind dat iedereen er een hoort te krijgen. Uiteindelijk belooft hij er voor te zorgen.

Dan vraagt hij of de MR woensdagavond 6 december iets gaat ondernemen. Heeft hij zojuist misschien enkele MR-leden op de gang gezien of gehoord?

Ik vertel hem dat een afvaardiging van de MR naar de bijeenkomst gaat, en daar ook gebruik zal gaan maken van het spreekrecht. Hij zegt dat hij het daar niet mee eens is, en ik reageer door te zeggen dat hij dat wel mag vinden, maar dat de MR hierin zelfstandig een besluit heeft genomen. Hij wordt weer wat kribbig en vindt dat we op deze manier niet goed communiceren. Marcel van SIMUTOP wil een afspraak met de wethouder en dat lijkt hem veel zinvoller. Ik vind dat deze openbare vergadering voor iedereen is, en dat het een uitstekende manier is voor de MR om gehoord te worden. Op een andere manier kunnen wij immers niet met de gemeente in contact treden. Harm vindt dat het ook enkel een zaak van het bestuur en de directie is. De MR zal daarna wel geïnformeerd worden. We mogen van hem deze plannen dan niet doorkruisen. Maar ik zeg hem dat de MR hierin een eigen taak en verantwoordelijkheid heeft en zonder inmenging van bestuur of directie hierin een standpunt kan bepalen en zich kan laten voorlichten. Hij blijft het daar niet mee eens, dat is wel duidelijk. Maar ik zeg nogmaals dat de MR hierin een eigen standpunt mag en kan innemen. Het verloopt erg stroef en hij gooit het weer op de persoonlijke boeg, waar ik niet blij mee ben. Hij zegt dat het weer op dezelfde manier gaat als enkele weken geleden. Ik zeg dat dat zeker niet aan mij ligt. Dan heeft hij geen zin meer in deze discussie; ik besluit maar om te gaan en wens hem nog een fijne avond verder. Hij gromt nog wat onduidelijks en ik verlaat de school. Wat een zinloos gedoe!

 

dinsdag 5 december

Vanmorgen heb ik het beloofde mailtje van Patrick ontvangen:

 

Hallo Mr leden.

 In de bijlage vinden jullie het concept voor het gebruik maken van ons spreekrecht tijdens de bespreking die plaats vindt op 06-12-2006 in het raadshuis in Opdijk.

Graag eventuele op of aanmerkingen.

Groet

Patrick

 

Ik heb de brief wat aangepast en aangevuld en hij ziet er nu zo uit:

 

Geacht college, dames en heren van de gemeenteraad.

Als afgevaardigde van de Medezeggenschapsraad van basisschool De Visgraat in Meerwoud, wil ik hiermee onze visie geven op het te nemen besluit tot het bouwen van een nieuwe school, en vooral voor wat betreft de locatiekeuze.

Als Medezeggenschapsraad hebben wij advies- en instemmingsrecht op het gebied van de kwaliteit van het gehele onderwijs, waarbij in het geval van de locatiekeuze van de school met name de veiligheid en de bereikbaarheid daarvan een grote rol spelen.

 

Wij vinden het daarom van belang dat de school centraal in de kern van het dorp geplaatst wordt, het liefst op dezelfde locatie of kort in de buurt daarvan. De bereikbaarheid qua afstand is dan vanuit alle wijken en buurtschappen van Meerwoud optimaal.

In het kader van de verkeersveiligheid vinden wij het niet wenselijk dat het gebruik maken van de sporthal en het bezoeken van de bibliotheek of andere faciliteiten in het centrum van het dorp, gepaard gaat met het moeten oversteken van drukke, doorgaande wegen. Daarbij lopen de kinderen en begeleiders te veel risico en verhogen we onnodig de verantwoordelijkheid van de leerkrachten (en de school) die de kinderen begeleiden.

Ook de afstand en daaraan gekoppeld de tijd, die nodig zijn om dergelijke voorzieningen te bereiken, moeten in het kader van effectief onderwijs, liefst zo kort mogelijk gehouden worden.

Daarnaast gaat onze voorkeur uit naar een gebouw onder één dak, waarin alle benodigde faciliteiten aanwezig zijn. Of het nu wel of geen brede school wordt laten wij hierbij buiten beschouwing, hoewel dit natuurlijk wel een optie is, vanwege het participerend beleid dat hierin gevormd kan worden. En waarbij wel de mogelijkheden geschapen kunnen worden in flexibiliteit van ruimte. Te denken valt hierbij aan een gemeenschappelijke aula, vergaderruimtes, opslag van gezamenlijke facilitaire benodigdheden, krimp en groei in de toekomst, e.d.

Als aandachtspunt willen wij ook nog het gemeenschappelijke belang van een school, kerk gemeenschapshuis, bibliotheek, sporthal e.d. binnen een leefbare kern aan de orde stellen;

Dergelijke voorzieningen, die een gemeenschappelijk doel voor ogen hebben, moet je niet buiten de gemeenschap plaatsen, maar juist er midden in.

Wij als Medezeggenschapsraad en daarmee vertegenwoordiger van alle kinderen, ouders en leerkrachten van de school, verzoeken u vriendelijk dit in uw besluitvorming in overweging te willen nemen.

Namens de Medezeggenschapsraad van basisschool De Visgraat, bij voorbaat hartelijk bedankt.

 

Om 7 uur vanavond, heb ik met Yvette afgesproken, zal ik haar zoals ieder jaar, thuis opbellen als ‘Sinterklaas’.

Haar dochtertje zal dan de telefoon opnemen en dan kan ik even een praatje met haar maken. Daarna met haar zoontje. Het gaat heel leuk en we babbelen even gezellig. Dan mogen ze nog met z’n drietjes een liedje zingen en verklap ik de jongen waar de cadeautjes dit jaar verstopt zijn. Hij weet nog dat ze vorig jaar op de zolder lagen. Nu dus in het schuurtje. Hij is heel blij en benieuwd wat hij zal krijgen.

 

Van Patrick ontvang ik het volgende mailtje:

Hallo Arend.

 Voor de goede orde ( in het kader van het "samenwerkingsverband") lijkt het mij, dat je Harm hiervan ook op de hoogte stelt, maar dit laat ik aan jou over,

of is het misschien al gebeurd?

 Groet

 Patrick

 

Ik mail hem terug:

Hallo Patrick,

 ik heb Harm op de hoogte gesteld.

Hij was niet echt blij, maar dat vertel ik nog wel een keer.

 Groeten,

Arend

 

Dan, later op de avond, ontvang ik van Annemiek nog dit mailtje:

Hallo Arend,
ik las net de brief van Patrick, wat mij betreft kan die zo doorgaan, ik heb dit ook naar hem gemaild. Veel succes jullie samen in Opdijk,

groeten Annemiek

 

Ik heb haar het volgende antwoord teruggestuurd:

Hallo Annemiek,

bedankt voor je mailtje. Ik had Patrick ook nog wat aanvullingen doorgemaild.

Maar ik moet je toch nog even wat anders vertellen:

Gisteren, na afloop van onze bijeenkomst, vroeg ik nog even aan Harm of we de nieuwe CAO-boekjes kregen uitgereikt. Ik moest het maar downloaden vond hij. Ik zei hem dat ieder teamlid dat boekje via de directie van het bestuur dient te ontvangen. Hij dacht daar anders over, maar zou er achter heen gaan.

Toen vroeg hij aan mij of de MR nog stappen ging ondernemen voor woensdagavond. (Hij had wat gehoord denk ik...)

Ik vertelde hem wat we besloten hadden, en daar was hij niet blij mee!

Hij had het over miscommunicatie en dat we het aan hem en het bestuur moesten over laten enz. enz. Dit zou de zaak geen goed doen volgens hem; Marcel zou een onderhoud met de wethouder  hebben.

Ik zei dat de MR in deze een eigen verantwoordelijkheid heeft en dat de gehele MR had besloten in deze een eigen plan te trekken, en omdat het ook vooral de oudergeleding aangaat, zal Patrick het woord voeren.

Harm wil te veel zelf regelen denk ik en kan niet goed hebben dat anderen ook inspraak hebben. Maar als hij zo doorgaat met het bejegenen van de gemeente (daar staat hij kennelijk al als negatief te boek), dan heeft straks De Toverbol een mooie nieuwe school en mogen wij in die ouwe toei blijven zitten.

Daarom ben ik blij dat wij als MR ons nu toch duidelijk kunnen laten horen. Ik vind het fijn dat we dit gezamenlijk hebben besloten.

Ik heb alle vertrouwen in morgenavond en je hoort er vrijdag van mij vast wel wat van, of  je leest het misschien wel in de krant.

(Ik heb dit nog maar alleen naar jou toe gemaild. Ik heb het er morgenavond wel een beetje met Patrick over)

 Een fijne dag morgen en donderdag. En tot vrijdag.

Arend

 

Morgen heb ik gelukkig ook nog een vrije dag.

 

woensdag 6 december

Vanavond om half 8 is de bijeenkomst in het oude raadhuis te Opdijk. Door een heldere, door de volle maan beschenen avond, rijd ik richting dat dorp. Ik ben benieuwd hoe de presentatie zal zijn, en welke locatie er de voorkeur krijgt.

Als ik het raadhuis binnenkom en even wacht, is Patrick er ook en we lopen naar boven naar de raadzaal.

Daar zie ik Harm die me vriendelijk maar net wat te uitbundig begroet. Ook Fran is er en die begint gezellig met mij te babbelen. Over het koor en hoe ons laatste concert was verlopen. Harm keek er maar vreemd naar.

Hij blijkt als gast aanwezig te zijn en een plaatsje aan de raadstafel te hebben naast de burgemeester, samen met de vertegenwoordiger van de stichting Openbaar Onderwijs.

We krijgen een heldere en duidelijke presentatie van het onderzoekbureau, en uit de twee optionele locaties en de huidige locatie komt ook duidelijk de voorkeur voor de huidige locatie naar voren, zij het wel een beetje opgeschoven rondom de sporthal. Dit past precies binnen de visie die de MR ook heeft, dus dat is mooi. Het verhaal dat Patrick zou doen kan dan ook in een paar zinnetjes afgehandeld worden. Hij benadrukt nog maar eens de verkeersveiligheid; die kwam bij de diverse plannen nog niet echt aan bod.

Dan krijgt Harm spreektijd. Hij heeft een ongeveer zelfde praatje als wij en verliest zich verder in wat onduidelijke uitspraken. Ik vind het fijn dat de vertegenwoordiger van een lokale gemeenteraadspartij aan hem de vraag stelt of de MR ook bij de besprekingen en andere voorbereidingen betrokken zal worden. Harm kan er nu niet meer onderuit om te zeggen dat die daar ‘natuurlijk’ ook bij betrokken wordt. De toezegging klinkt niet echt van harte, maar hij merkt dat de raad dit toch wel als een belangrijk item beschouwt. En terecht. We zullen hem zeker aan zijn uitspraak houden!

 

donderdag 7 december

Vroeg ben ik al op school nadat ik het verslag in de krant heb gelezen. Er staat een duidelijk stuk in over de bijeenkomst van gisteravond.  Ik leg de hand-outs van de sheets van de presentatie van gisteravond op de tafel in de teamkamer, en ga mijn klas in om de lessen voor te bereiden. Even later komt ook Harm de school binnen, en ik hoor hem op de gang nogal uitbundig tegen enkele collega’s over gisteravond en de nieuwe plannen spreken. Hij brengt het zo’n beetje, alsof hij het allemaal zelf bedacht geeft.

Ik drink een kop thee en vertel ook aan enkele collega’s over de raadsvergadering en de besluiten.

Tussen de middag komt Harm, tijdens de boterham, naast me zitten en ik vraag hem hoe hij de presentatie vond. Hij vond het allemaal heel helder en duidelijk en was het met me eens dat het een vruchtbare avond was geweest. Geen woord meer over het gebeuren maandagmiddag.

Om 4 uur, na school is er een bouwvergadering en Lies heeft aan mij gevraagd of ik wat over de bijeenkomst van gisteravond wil vertellen. Dat doe ik en de collega’s zijn best wel enthousiast. Ik laat wel even fijntjes merken dat Harm niet zo blij was met onze aanwezigheid. Maar ook het team vindt dat de MR hierin een duidelijke rol te spelen heeft. Het is fijn om je als MR zo gesteund te voelen.

In het donker, zo rond half 6 al, ga ik door het winderige en natte weer op huis aan.

 

vrijdag 8 december

Vanmorgen stond er al weer een stuk in de krant. Dat de twee besturen hun zegje hebben gedaan op die avond. Harm namens SIMUTOP en een persoon namens stichting OOG. Deze laatste werd wel aangehaald met de mededeling dat de MR een belangrijke taak heeft en overal in mee praat.

Op school lees ik de notulen van de bouwvergadering van gisteren.

Tina heeft mijn boodschap heel goed begrepen en keurig in het verslag opgenomen dat de MR ook op De Visgraat een belangrijke overlegpartner is, samen met het team.

 

maandag 11 december

Vandaag met een beetje tegenzin naar school. Die groep 8 van Jannie wacht. Niet echt leuk om in te werken. Ze zijn erg rumoerig en het duurt lang voordat ze steeds stil zijn en aan het werk.

Maar zoals altijd, gaat ook deze dag weer voorbij. Na school weer met Ria wat leerlingen doorgesproken voor de ouderavond morgen.

 

dinsdag 12 december

Vanavond tienminuten-gesprekken. Het verloopt allemaal naar wens en de ouders zijn best wel tevreden.

Na afloop spreken Ria en ik nog even de kinderen door, waarvan we donderdagavond de ouders te spreken krijgen.

 

woensdag 13 december

Vanmorgen voor school, in de koffiekamer, gaat het gesprek over Rita Verdonk en de crisis tussen haar en de Tweede Kamer. Dan spreekt Harm me vrolijk aan en vertelt dat hij mijn uren opnieuw heeft berekend en dat hij hoopt dat het nu klopt. Ik vertel wat nonchalant dat ik wel een keer kom kijken. Vreemd die plotselinge stemmingswisselingen van hem. Ik weet niet goed wat ik daar mee aan moet. Voorlopig maar een beetje negeren.

Annie spreekt me na de pauze aan of ik even naar haar computers kan kijken, want die starten niet op. Dat lijkt me een makkelijk klusje. En jawel hoor, ze is vergeten de stekker er in te steken. In deze Kersttijd, met al die aangesloten lampjes via verlengsnoeren, is dat een wel vaker voorkomend probleem. Ze schaamt zich kapot, maar ik doe er maar een beetje laconiek over. Het is in ieder geval weer opgelost, en de volgende keer zal ze daar zelf wel eerst naar kijken.

Na school nog parallellen met de groep 4 collega’s. We maken samen een stukje voor in de schoolkrant en spreken het programma voor de komende week, en ook al vast voor na de vakantie door.

Ik maak ook nog een stukje namens de MR voor in de schoolkrant.

 

vrijdag 15 december

Ik had een tijdje geleden aan Harm het nieuwe Cao-boekje gevraagd. Zoals bekend wilde hij dat niet voor ieder teamlid bestellen. Nu heb ik het plan om het via het schoolbestuur te spelen. Er heeft zich de volgende e-mailcorrespondentie ontwikkeld:

 

Hallo SIMUTOPbestuur,

namens de MR van basisschool De Visgraat verzoek ik u vriendelijk om toezending van de nieuwe cao-afspraken voor ieder teamlid van basisschool De Visgraat.

Met vriendelijke groeten,

Arend Zeeman

voorzitter MR

Basisschool De Visgraat

 

Het antwoord luidde als volgt:

 

Geachte heer Zeeman,

De nieuwe cao-afspraken zijn via diverse kanalen (websites) digitaal en gratis beschikbaar. Los van dit gegeven is de centrale directie van mening dat werknemers op dit punt een eigen verantwoordelijkheid hebben.

Daarnaast heeft elke MR een (fors toegenomen) budget waar ondermeer exemplaren van de cao in ingebonden vorm uit kunnen worden betaald. Het staat een (P)MR vrij om te besluiten een exemplaar van de cao aan te bieden aan de medewerkers (teamleden) die door hen vertegenwoordigd worden.

Bestuur en centrale directie van SIMUTOP hebben een directe relatie met de gemeenschappelijke medezeggenschapsraad. Om aan te geven dat SIMUTOP de informatieplicht in de richting van medezeggenschapsorganen zeer serieus neemt, kan ik u melden dat aan de GMR door SIMUTOP een aantal ingebonden exemplaren van de cao is aangeboden.

In de verwachting dat bovenstaande informatie voldoende onderbouwing bevat om niet in te gaan op uw verzoek, groet ik u vriendelijk.

Marcel de Leyer.

 

Waarop ik weer een berichtje stuurde:

 

Geachte heer de Leyer,

 als reactie op uw antwoord verwijs ik u graag naar een artikel uit de nieuwe cao Primair Onderwijs:

 Artikel 11.1, eerste lid van de CAO PO bepaalt dat u als werkgever aan uw werknemers een exemplaar van de CAO PO 2006-2008 dient te verstrekken.

 Tevens verwijs ik u naar een artikel in 'Schooljournaal'  van jongstleden zaterdag, met hetzelfde onderwerp.

 Te bestellen eventueel via internet.

De prijs van het CAO PO boekje bedraagt: € 2,25 exclusief verzendkosten.
Om de verzendkosten voor u zo laag mogelijk te houden adviseren wij u om niet  per school maar per bestuur de boekjes te bestellen en deze gebundeld op één afleveradres te laten bezorgen.

 Hopende dat u alsnog overweegt om elk personeelslid te voorzien van genoemd document, verblijf ik,

met vriendelijke groeten,

 Arend Zeeman

 

En deze keer antwoordde de bovenschools directeur als volgt:

 

Geachte heer Zeeman,

De interpretatie die SIMUTOP geeft aan artikel 11.1, lid 1 van de cao, houdt in dat medewerkers gewezen wordt op het feit dat de cao gratis en publiekelijk verspreid wordt via diverse websites.

Naar aanleiding van uw verzoek is inmiddels wel besloten de integrale tekst van de cao ook beschikbaar te stellen via de website van SIMUTOP.

Afsluitend hoop ik dat u mij toestaat mijn persoonlijke mening m.b.t. uw verzoek en deze e-mailcorrespondentie hier te ventileren.

Los van het gegeven dat ik tekst en inhoud van de cao volledig respecteer, ben ik de mening toegedaan dat wanneer werknemers en werkgevers zich gaan bezighouden met het letterlijk aanhalen van de cao-tekst en elkaar daar vervolgens op gaan aanspreken, een cultuur zou kunnen ontstaan van “elkaar vliegen afvangen”. Dit zou ten koste kunnen gaan van een constructieve en respectvolle samenwerking die uiteindelijk ten goede komt aan de kwaliteit van het onderwijs binnen de scholen van SIMUTOP. Dit laatste is iets waarvan ik hoop (en overigens ook denk) dat u dit met me eens zult zijn.

Daarom hecht ik eraan hier te vermelden dat ik kies voor de insteek van een flexibele en bovenal op samenwerking gerichte interpretatie van de cao.

Een interpretatie waarbij niemand het idee hoeft te hebben dat de één erop uit is om zoveel mogelijk “binnen te halen” ten koste van de ander.

Waarbij ik nogmaals benadruk dat de inhoud van de cao pertinent niet ter discussie staat.

Ik hoop u er (in de toekomst) van te kunnen overtuigen dat SIMUTOP een werkgever wil zijn die niet alleen “neemt” door alles in eigen voordeel uit te leggen maar ook “geeft” door begrip op te brengen voor standpunten van werknemers.

Naast een vriendelijke groet wens ik u alvast een prettige vakantie en fijne feestdagen toe,

Marcel de Leyer.

 

Dit schiet dus niet echt op.

Ik heb inmiddels zelf maar 40 boekjes namens de MR besteld. Die kunnen we mooi aan de collega’s geven als een klein Kerstpresentje.

Ik hoop dat ze op tijd bezorgd worden, dan kunnen ze nog voor de vakantie meegegeven worden.

 

maandag 18 december

Vandaag de groep van Wies. Ook Maaike, haar stagiaire, is er en die zal enkele lessen doen.

We doen samen het kringgesprek en daarna hebben we gym. We moeten veel toestellen klaarzetten, maar hebben toch nog voldoende tijd om allerlei oefeningen te doen.

De ochtend vult Maaike verder zelf in. Ze heeft wel nog veel te leren.

Na de middag doe ik de weektaak en NME, over sporen in de natuur.

De kinderen zijn vrij rumoerig.

Na school praten met Ria en het programma van deze week doorspreken.

Ik help de Kerstgroep even met het ophangen van de prikkabel met gekleurde lampjes. Het geeft zodoende al een beetje Kerstsfeer ´s morgens op de speelplaats. Het is ook nodig voor de Kerstviering op komende vrijdagochtend.

Met Ad bespreek ik nog wat voor de ict-vergadering van morgen. We gaan beslissen wat we doen met de aanschaf van nieuwe apparatuur. Woensdag zal Harm me bijpraten zegt hij, want zonder mijn instemming gaat er niets gebeuren. Zo, zo.

 

woensdag 20 december

Mijn eigen groep heb ik vandaag. ´s Morgens steken we de kaarsjes aan en doen de lampen uit. Het wordt een gezellig begin van de dag, met een verhaal vertellen en het zingen van Kerstliedjes. Dat is het fijne van deze tijd.

Elke doet daarna de meeste lessen.

Ik heb Bart ingeseind om de post voor de MR direct naar mij te brengen.

De Cao-boekjes komen inderdaad vandaag binnen. Ik pak ze meteen uit en doe er een briefje in dat dit boekje geschonken is door de MR. Tevens een Kerst- en Nieuwjaarswens er bij.

Ik leg ze in de postvakken van alle collega’s.

Ik krijg al snel leuke reacties. Ze kunnen dit echt wel waarderen. Leuk is dat.

Na school paralleloverleg en dan komt Harm me bijpraten over de vergadering van gisteren. Hij wil mijn mening horen, dat vindt hij wel zo belangrijk, zegt hij. Als ik het ook goedkeur, gaat het door.

Daarna komt hij nog met de nieuwe urenberekening. Hij legt heel geduldig uit wat er is gewijzigd en dat hij hoopt dat het nu wel klopt.

Na afloop hiervan zegt hij dat hij nog steeds een minder prettig gevoel heeft van onze twee vorige gesprekken. Het blijkt ook anders te kunnen, blijkt nu. Ja zeker, dat kan, vooral als hij maar water bij de wijn doet natuurlijk. Maandag na school heeft blijkbaar een groepje collega’s daar ook nog met hem over gesproken: de werkgroep interne communicatie.

Nou, die kunnen volgens mij nog wel even vooruit.

We spreken af donderdag na de vakantie weer bijeen te komen om dan knopen door te hakken.

Dan vertelt hij dat hij Marcel de Leyer heeft gesproken over het Cao-boekje en het betreffende artikel. Hij zei dat hij dat niet wist. Ik vertel dat de MR inmiddels aan ieder personeelslid een boekje heeft gegeven. Hij voelt zich daar niet gemakkelijk bij. Afijn, dat had hij kunnen voorkomen.

 

donderdag 21 december

Vandaag is de kortste dag van het jaar, het begin van de winter.

Alle kaarsjes branden en het is gezellig in de klas. De gordijnen zijn ook dicht en we zingen enkele liedjes. De kinderen zijn wel gevoelig voor zo’n warm sfeertje.

Elke verzorgt deze voormiddag de lessen en ik heb het dus wat rustiger.

Om 4 uur hebben we rapportcommissievergadering en we komen al weer wat verder met onze ideeën. We gaan de teamleden een enquête voorleggen en daar hopen we de nodige gegevens uit te kunnen halen, om tot de keuze van een goed rapport te komen.

 

vrijdag 22 december

De laatste dag voor de Kerstvakantie. Deze ochtend zijn er allerlei leuke activiteiten, georganiseerd door de Kerstcommissie. Ook gaan de kinderen luisteren naar een mooi verhaal, wat verteld wordt door Maria. Leuk om haar ook weer eens te zien. Ook bij de samenzang doen de kinderen goed hun best en leren een mooi lied. Ik mag ook nog meespelen op de gitaar, samen met de gitaarclub. Daarna versieren we nog grote letters, die op de ramen aan de straatkant komen te hangen. Het wordt een mooie Kerst- en Nieuwjaarsgroet. Het ziet er prachtig uit.

De ochtend gaat zo erg snel voorbij. Om 12 uur ruimen we de kerstboom en andere -spullen op. Elke is zo wel een goede hulp. Dan pakken we nog even met de rest van het team een warm kopje chocolademelk met wat lekkers. Harm babbelt honderduit tegen me. Is hij besmet met het Kerstvirus? Of heeft hij de afgelopen periode toch wat bijgeleerd?

Hoe het ook zij, we beginnen aan een welverdiende vakantie.

Tot in 2007.

Wordt vervolgd.

Reageren?    arnoldzegers@kpnmail.nl

terug naar inhoudsopgave 

© 2015, Arnold Zegers Uitgegeven in eigen beheer
Alle rechten voorbehouden.
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. - arnoldzegers@kpamail.nl